( اسم ) ۱ - عطار . ۲ - مشک فروش .
بوفروش
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
بوفروش. [ ف ُ ] ( نف مرکب ) آنکه عطریات فروشد مثل گلاب و بیدمشک و عطر و ارگچه و مانند آن. ( آنندراج ). عطار و مشک فروش. ( انجمن آرای ناصری ) ( برهان ) ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ عمید
آن که چیزهای خوش بو می فروشد، عطار، عطرفروش.
کلمات دیگر: