( مصدر ) پیمودن : همی خواهم ای داور کردگار . که چندان امان یابم از روزگار. که از تخم ایرج یکی نامور ببینم ابر کینه بسته کمر... چو دیدم چنین زان سپس شایدم کجا خاک بالا بپیمایدم . ( شا. بخ ۹۳ : ۱ لغ. )
پیمودن
پیمودن
پیماییدن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
پیماییدن.[ پ َ / پ ِ دَ ] ( مص ) پیمودن. رجوع به پیمودن شود.
پیمائیدن.[ پ َ / پ ِ دَ ] ( مص ) پیمودن. پیماییدن :
همی خواهم ای داور کردگار
که چندان امان یابم از روزگار
که از تخم ایرج یکی نامور
ببینم ابر کینه بسته کمر...
چو دیدم چنین زآن سپس شایدم
کجا خاک بالا بپیمایدم.
همی خواهم ای داور کردگار
که چندان امان یابم از روزگار
که از تخم ایرج یکی نامور
ببینم ابر کینه بسته کمر...
چو دیدم چنین زآن سپس شایدم
کجا خاک بالا بپیمایدم.
فردوسی ( شاهنامه بروخیم ج 1 ص 93 ).
فرهنگ عمید
= پیمودن
پیمودن#NAME?
کلمات دیگر: