( صفت اسم ) نگاهبان بوستان باغبان . بوستان پیرا( ی ) بوستان بان
بوستان بان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
بوستانبان. ( ص مرکب ) حافظ و نگهبان بوستان :
بوستانبانا حال و خبر بستان چیست
و اندر این بستان چندین طرب مستان چیست.
زیر آن گلبن چون سبز عماری شده ای.
سهلست جفای بوستانبان.
ضرورتست تحمل ز بوستانبانش.
بوستانبانا حال و خبر بستان چیست
و اندر این بستان چندین طرب مستان چیست.
منوچهری.
بوستانبانا امروز به بستان بده ای زیر آن گلبن چون سبز عماری شده ای.
منوچهری ( دیوان چ دبیرسیاقی ص 157 ).
سعدی چو به میوه میرسد دست سهلست جفای بوستانبان.
سعدی.
ندیم را که تمنای بوستان باشدضرورتست تحمل ز بوستانبانش.
سعدی.
رجوع به بستان بان شود.فرهنگ عمید
نگهبان بوستان، باغبان، بوستان پیرا، بستان پیرا، بستان آرا.
کلمات دیگر: