( آش کردن ) ( مصدر ) دباغی کردن پیراستن چرم دباغت .
اشکردن
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
(اِ کَ دَ ) (مص م . ) نک شکردن .، ( آش کردن ) (کَ دَ ) (مص م . ) دباغی کردن ، پیراستن چرم .
(اِ کَ دَ) (مص م .) نک شکردن .
لغت نامه دهخدا
اشکردن. [ اِ ک َ دَ ] ( مص ) شکردن وشکاردن. ( ناظم الاطباء ) ( لغات شاهنامه ) :
نبودی به گیتی چنین کهترم
که هزمان بدو پیل و دیو اشکرم.
نبودی به گیتی چنین کهترم
که هزمان بدو پیل و دیو اشکرم.
فردوسی.
فرهنگ عمید
= شکردن
شکردن#NAME?
کلمات دیگر: