بودش

( اسم ) هستی بود .

بودش. [ دِ ] ( اِمص ) هستی و بود که بعربی کون خوانند. ( برهان )( آنندراج ) ( انجمن آرا ). هستی. بود. ( فرهنگ فارسی معین ). هستی و بود و وجود. ( ناظم الاطباء ) :
از علت بودش جهان بررس
مفکن بزبان دهریان سودا.لازم شده است کون بر ایشان و هم فساد
گرچه ببودش اندر آغاز دفترند.از ما بشما شادتر از خلق که باشد
چون بودش ما را سبب و مایه شمائید.

= بودن