۱-( صفت ) آنکه چون پیل قوت و نیرو دارد بسیار قوی و نیرومند : چو آتش بیامد گو پیل زور چو کوهی روان کرد از جاستور . ( شا. لغ. ) ۲-( اسم ) فنی از کشتی .
پیل زور
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
پیل زور. ( ص مرکب ) که چون پیل نیرو و قوت دارد. قوی و نیرومند چون فیل. کنایه از مردم قوی و پرزور ازعالم گاو زور. ( آنندراج ). ج ، پیل زوران :
چو آتش بیامد گو پیل زور
چو کوهی روان کرد از جا ستور.
که ای پیلتن [ خطاب به شیر ] جنگ با ما گذار.
ببردو، آهوجه و روبه عطف و رنگ تاز.
چهل پیل جنگی پس و پشت شاه.
بجوشید چون شیر بر صید گور.
درآمد بزین آن تن پیل زور.
بنزدیک من صلح بهتر که جنگ.
در آهن سر مرد و سم ستور.
چو آتش بیامد گو پیل زور
چو کوهی روان کرد از جا ستور.
فردوسی.
فرود آمد از باره پیل زورکه ای پیلتن [ خطاب به شیر ] جنگ با ما گذار.
فرخی.
شیرگام و پیل زور و گرگ پوی و گورگردببردو، آهوجه و روبه عطف و رنگ تاز.
منوچهری.
بجز پیل زوران آهن کلاه چهل پیل جنگی پس و پشت شاه.
نظامی.
شه شیر زهره بر آن پیل زوربجوشید چون شیر بر صید گور.
نظامی.
لحیفی برافکند بر پشت بوردرآمد بزین آن تن پیل زور.
نظامی.
اگر پیل زوری و گر شیرچنگ بنزدیک من صلح بهتر که جنگ.
سعدی.
گروهی پلنگ افکن و پیل زوردر آهن سر مرد و سم ستور.
سعدی.
|| ( اِ مرکب ) نام فنی از کشتی.فرهنگ عمید
قوی و نیرومند مانند پیل، پرزور: اگر پیل زوری وگر شیرچنگ / به نزدیک من صلح بهتر که جنگ (سعدی۱: ۷۳ ).
کلمات دیگر: