کلمه جو
صفحه اصلی

بوییدنی

لغت نامه دهخدا

بوییدنی. [ دَ ] ( ص لیاقت ) قابل بوییدن. لایق بوییدن. درخوربوییدن. || مشهوم. ( فرهنگ فارسی معین ).

بوئیدنی. [ دَ ] ( ص لیاقت ) آنچه لایق بوئیدن باشد. رجوع به بوییدنی شود.

فرهنگ عمید

۱. درخور بوییدن.
۲. هرچیز خوش بو که آن را ببویند.


کلمات دیگر: