سی گل

سیگل سکه سیمین یا نقره در دوره هخامنشی، با وزن۵/۶۰ گرم بوده است. گمان می رود تاریخ نخستین ضرب سکه سیگل در سالهای ۵۲۱ الی ۴۸۶ قبل از میلاد باشد.تصویر آن نگاره ای از یک کماندار هخامنشی بر زمین زانو زده است که کمانی در دست چپ و نیزه ای در دست راست دارد.
در زمان هخامنشیان هیچ یک از ساتراپ ها و فرمانداران محلی حق نداشتند بدون اجازه داریوش به نام خود سکه ضرب نمایند و تنها اجازه داشتند با مجوز داریوش سیگل بزنند، چرا که ضرب سکه طلای دریک فقط در انحصار پایتخت و شخص پادشاه بود.
سیگل با نام های دیگری چون سیگلوی، سیکل و شکل هم شناخته شده است. ارزش این سکه نقره معادل یک بیستم سکه طلای دریک و برابر با ارزش یک گوسفند نر متوسط بوده است.این سکه ها را یونانیان به خاطر نقش آن کمان دار هم می نامیدند.
نقش کماندار پارسی در طول دو سده پادشاهی هخامنشیان دگرگونی هایی داشت. از آنجا که سکه های هخامنشی تاریخ ضرب ندارند، از روی نشانه های دیگر، نقش های مربوط به دوران هر پادشاه را تعیین کرده اند. سکه های هخامنشی جز موارد استثنایی تنها در یک سو دارای نقش هستند و پشت آنها بیشتر فرورفتگی چهارگوش شکل و ناهمواری ناموزون هست. اینها اثر قسمت برجستهٔ سندانی است که هنگام چکش زدن بر سکه گذاشته می شد.