کلمه جو
صفحه اصلی

رهور

فرهنگ اسم ها

اسم: رهور (پسر) (فارسی) (تلفظ: rahvar) (فارسی: رهور) (انگلیسی: rahvar)
معنی: راهوار، ( به مجاز ) چابک

(تلفظ: rahvar) راهوار ؛ ( به مجاز ) چابک .


فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - راه سپر . ۲ - فراخ گام تند رو و خوش راه ( اسب استر و غیره ) .
روشن شدن چراغ و آتش و جز آن

لغت نامه دهخدا

رهور. [ رَهَْ وَ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) مسافر و سیاح. || اسب کوچک خوشراه. ( ناظم الاطباء ). مخفف رهوار است که اسب خوشراه باشد. ( آنندراج ) ( برهان ) :
جهان گردد از خون مردان چو دریا
تو چون نوح و کشتی تو چون خنگ رهور.
عمعق بخارایی.
رجوع به راهوار و رهوار شود.

رهور. [ رُ ] ( ع مص ) روشن شدن چراغ و آتش و جز آن. ( المصادر زوزنی چ بینش ص 234 ). در متون دیگر دیده نشد و ظاهراً مصحف زهور است.

رهور. [ رَهَْ وَ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) مسافر و سیاح . || اسب کوچک خوشراه . (ناظم الاطباء). مخفف رهوار است که اسب خوشراه باشد. (آنندراج ) (برهان ) :
جهان گردد از خون مردان چو دریا
تو چون نوح و کشتی تو چون خنگ رهور.

عمعق بخارایی .


رجوع به راهوار و رهوار شود.

رهور. [ رُ ] (ع مص ) روشن شدن چراغ و آتش و جز آن . (المصادر زوزنی چ بینش ص 234). در متون دیگر دیده نشد و ظاهراً مصحف زهور است .


فرهنگ عمید

= راهوار

راهوار#NAME?



کلمات دیگر: