ساطعه

فرهنگ اسم ها

اسم: ساطعه (دختر) (عربی) (تلفظ: satee) (فارسی: ساطعه) (انگلیسی: satee)
معنی: درخشنده، روشن، مؤنث ساطع

فرهنگ فارسی

مونث ساطع
مونث ساطع

لغت نامه دهخدا

( ساطعة ) ساطعة. [ طِ ع َ ] ( ع ص ) تأنیث ساطع. بلند. برآمده. || منتشر. پراکنده. || درخشنده. روشن. || هویدا. آشکار. واضح : براهین ساطعه ؛دلیل های روشن و آشکار و بیّن. ( ناظم الاطباء ) : خواست که مجلس اعلای پادشاهی را خدمتی سازد بر قانون حکمت ، آراسته به حجج قاطعه و براهین ساطعه. ( چهارمقاله چ معین چ دانشگاه ص 5 ). رجوع به ساطع شود.

ساطعة. [ طِ ع َ ] (ع ص ) تأنیث ساطع. بلند. برآمده . || منتشر. پراکنده . || درخشنده . روشن . || هویدا. آشکار. واضح : براهین ساطعه ؛دلیل های روشن و آشکار و بیّن . (ناظم الاطباء) : خواست که مجلس اعلای پادشاهی را خدمتی سازد بر قانون حکمت ، آراسته به حجج قاطعه و براهین ساطعه . (چهارمقاله چ معین چ دانشگاه ص 5). رجوع به ساطع شود.

کلمات دیگر: