اسم: عصام الدین (پسر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: esāmoddin) (فارسی: عِصامالدين) (انگلیسی: esamoddin)
معنی: بندِ دین، موجب شرافت دین، ( اَعلام ) لقب برخی از اشخاص در تاریخ
معنی: بندِ دین، موجب شرافت دین، ( اَعلام ) لقب برخی از اشخاص در تاریخ
(تلفظ: esāmoddin) (عربی) بندِ دین ، موجب شرافت دین ؛ (در اعلام) لقب برخی از اشخاص در تاریخ .
عصام الدین . [ ع ِ مُدْ دی ] (اِخ ) ابراهیم بن محمدبن عربشاه اسفراینی ، ملقب به عصام الدین . رجوع به عصام اسفرایینی شود.
عصام الدین . [ ع ِ مُدْ دی ] (اِخ ) لقب طاش کبری زاده ، از فاضلان قرن دهم هجری کشور عثمانی است . رجوع به طاش کبری زاده شود.
عصام الدین . [ ع ِ مُدْ دی ] (اِخ ) عثمان بن علی بن عمربن عثمان عمری دفتری ، مکنی به ابوالنور و ملقب به عصام الدین . ادیب و مورخ قرن دوازدهم هجری . رجوع به عثمان (ابن علی بن ...) شود.