کلمه جو
صفحه اصلی

محبه

فرهنگ اسم ها

اسم: محبه (دختر) (عربی) (تلفظ: mohebbe) (فارسی: محبه) (انگلیسی: mohebbeh)
معنی: دوستدار

فرهنگ فارسی

محبت

لغت نامه دهخدا

محبة. [ م َ ح ِب ْ ب َ ] (ع اِمص ) حب . محبت . (یادداشت مرحوم دهخدا).


محبة. [ م ُ ح َب ْ ب َ ] (اِخ ) از نامهای مدینه ٔ منوره . (از منتهی الارب ).


محبة. [ م ُ ح ِب ْ ب َ ] (ع ص ) مؤنث محب . رجوع به محب شود.


محبة. [ م َ ح َب ْ ب َ ] (ع مص ) دوست داشتن . (تاج المصادر بیهقی ) (المصادر زوزنی ). دوستی . (منتهی الارب ): القرض مقراض المحبة؛ وام دو کارد برنده ٔ دوستی است . (یادداشت مرحوم دهخدا).


دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی مَحَبَّةً: محبوبیت
ریشه کلمه:
حبب (۹۵ بار)


کلمات دیگر: