غده شانکر غده ای که در عضو تناسلی بر آید .
بجله
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( بجلة ) بجلة. [ ب َ ل َ ] ( ع اِ ) درخت ریزه. ج ، بجلات. || هیأت نیکو. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). || ( اِخ ) بطنی است از قبیله سلیم و به این معنی بدون الف و لام آید. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
بجلة. [ ب َ ل َ ] ( ع اِ ) غده شانکر . غده ای که در عضو تناسلی برآید. ( از دزی ج 1 ص 51 ).
بجلة. [ ب َ ل َ ] ( ع اِ ) غده شانکر . غده ای که در عضو تناسلی برآید. ( از دزی ج 1 ص 51 ).
بجلة. [ ب َ ل َ ] (ع اِ) درخت ریزه . ج ، بجلات . || هیأت نیکو. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || (اِخ ) بطنی است از قبیله ٔ سلیم و به این معنی بدون الف و لام آید. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
بجلة. [ ب َ ل َ ] (ع اِ) غده ٔ شانکر . غده ای که در عضو تناسلی برآید. (از دزی ج 1 ص 51).
کلمات دیگر: