کلمه جو
صفحه اصلی

ریقو

فارسی به انگلیسی

wimpish, wimpy

فرهنگ فارسی

ریخو . ریغو . آنکه ماسکه سست دارد . شخصی که شکمش خودبخود برود .

لغت نامه دهخدا

ریقو. ( ص نسبی ) ریخو. ( ناظم الاطباء ). ریغو. ریخو. آنکه ماسکه سست دارد. ( یادداشت مؤلف ). شخصی که شکمش خودبخود برود. ( آنندراج ). || مجازاًسخت ضعیف و نحیف و لاغر. رجوع به ریخو و ریغو شود.

گویش بختیاری

1. ترسو؛ 2. کسى که به بیمارى اسهال مبتلا باشد.


واژه نامه بختیاریکا

رِهین؛ کشکل؛ کشکل ریغل

پیشنهاد کاربران

که که چون آب دهان سست و ول است ریق به معنی آب دهان

ضعیف و ناتوان

یعنی یه ریق در ماست

شُل

آب دهان است خنگه

سست و کم توان

کسی که از ترس به خودش برینه. کسی که از ترس تو شلوارش مدفوع کنه. اغراق است از به خود شاشیدن ( ادرار کردن ) از ترس. شخص ترسو. ضعیف. سست عنصر. ضعیف النفس

ریقو:اسهال، مشکل گوارشی اسهال مدت دار که باعث ضعف و لاغری بشه و یا حتی در دام و طیور بخصوص کهره و بره و جوجه چند روزه که اسهال میشوند و معمولا منجر به مرگ شود.
ریقو در اصطلاح:ضعیف و لاغر. ترسو و بازنده. ضعیف النفس و سست عنصر

وقتی یه مورچه رو تو بچگیامون له میکردیم میگفتیم ریقش در اومد. یعنی له و لَوَردَش کردیم و درب و داغون شد. ریقو یا بهتره بگیم ریقّو یعنی آدم ترسو و ضعیف و بی وجود. آدمی که قدرت و شجاعت و جسارت زیادی از خودش نشون نمیده

ریق و ابریق هر دو به ظرف اشاره دارند مثلاً ریق رحمت و در اینجا اشاره به کسی است که مدام ظرف بدست است اشاره به ظرفی که در آن بالا می آورند یا کسی که مدام آفتابه به دست است . ریقو کسی است که مشکل گوارشی و بخصوص مشکل روده دارد و به این دلیل همیشه لاغر و ضعیف است

ریق عربی و به معنی آب دهان است و به خاطر مایع و جاری بودنش موضوعات به آن تشبیه می شود. پس در تشبیه، ریق مشبه به و سیلان و وارفتگی و شل بودن وجه شبه است. شخص شل و بی حال و دچار اسهال و ناتوانی در امساک مدفوع و ادرار و ضعیف و کم انرژی را ریقو می گویند. واو در پایان این کلمه پسوند صفتساز با معنای شدت و مبالغه است. مانند شکمو، سبیلو، ریشو، دماغو، گوزو و. . .


کلمات دیگر: