ریقو
فارسی به انگلیسی
فرهنگ فارسی
ریخو . ریغو . آنکه ماسکه سست دارد . شخصی که شکمش خودبخود برود .
لغت نامه دهخدا
ریقو. ( ص نسبی ) ریخو. ( ناظم الاطباء ). ریغو. ریخو. آنکه ماسکه سست دارد. ( یادداشت مؤلف ). شخصی که شکمش خودبخود برود. ( آنندراج ). || مجازاًسخت ضعیف و نحیف و لاغر. رجوع به ریخو و ریغو شود.
گویش بختیاری
1. ترسو؛ 2. کسى که به بیمارى اسهال مبتلا باشد.
واژه نامه بختیاریکا
رِهین؛ کشکل؛ کشکل ریغل
پیشنهاد کاربران
که که چون آب دهان سست و ول است ریق به معنی آب دهان
ضعیف و ناتوان
یعنی یه ریق در ماست
شُل
آب دهان است خنگه
سست و کم توان
کسی که از ترس به خودش برینه. کسی که از ترس تو شلوارش مدفوع کنه. اغراق است از به خود شاشیدن ( ادرار کردن ) از ترس. شخص ترسو. ضعیف. سست عنصر. ضعیف النفس
ریقو:اسهال، مشکل گوارشی اسهال مدت دار که باعث ضعف و لاغری بشه و یا حتی در دام و طیور بخصوص کهره و بره و جوجه چند روزه که اسهال میشوند و معمولا منجر به مرگ شود.
ریقو در اصطلاح:ضعیف و لاغر. ترسو و بازنده. ضعیف النفس و سست عنصر
ریقو در اصطلاح:ضعیف و لاغر. ترسو و بازنده. ضعیف النفس و سست عنصر
وقتی یه مورچه رو تو بچگیامون له میکردیم میگفتیم ریقش در اومد. یعنی له و لَوَردَش کردیم و درب و داغون شد. ریقو یا بهتره بگیم ریقّو یعنی آدم ترسو و ضعیف و بی وجود. آدمی که قدرت و شجاعت و جسارت زیادی از خودش نشون نمیده
ریق و ابریق هر دو به ظرف اشاره دارند مثلاً ریق رحمت و در اینجا اشاره به کسی است که مدام ظرف بدست است اشاره به ظرفی که در آن بالا می آورند یا کسی که مدام آفتابه به دست است . ریقو کسی است که مشکل گوارشی و بخصوص مشکل روده دارد و به این دلیل همیشه لاغر و ضعیف است
ریق عربی و به معنی آب دهان است و به خاطر مایع و جاری بودنش موضوعات به آن تشبیه می شود. پس در تشبیه، ریق مشبه به و سیلان و وارفتگی و شل بودن وجه شبه است. شخص شل و بی حال و دچار اسهال و ناتوانی در امساک مدفوع و ادرار و ضعیف و کم انرژی را ریقو می گویند. واو در پایان این کلمه پسوند صفتساز با معنای شدت و مبالغه است. مانند شکمو، سبیلو، ریشو، دماغو، گوزو و. . .
کلمات دیگر: