هدف که نشانه تیر باشد .
دفک
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
دفک. [ دَ ف َ ] ( ع اِ ) هدف ، که نشانه تیر باشد. ( برهان ) :
هرگز ز روی دفتر و دف در مصاف عشق
تیر امید کی چو شبان بر دفک زنیم.
هرگز ز روی دفتر و دف در مصاف عشق
تیر امید کی چو شبان بر دفک زنیم.
سنائی ( از آنندراج ).
فرهنگ عمید
نشانۀ تیر، هدف.
دانشنامه عمومی
دفک دفک وسیله ای است که درمناطق جنوب کشوربویژه دربرخی ازشهرستان های استان کهکیلویه وبویراحمد ،شکارچیان برای شکارگبگ وتیهوودرمواردی نادرشکارسایرپرندگان ازآن استفاده می کنند.دفک ازپارچه ای نسبتا ضخیم به رنگ سفید که خال های گرد وسیاهی روی سطح آن کشیده ویادوخته شده درست شده است.اطراف پارچه دفک را قابی چوبی به شکل یک مستطیل که به اندازه طول وعرض شکارچی ویاکمی بیشتراست احاطه کرده است.این قاب چوبی ظریف باعث می شود که دفک به شکل یک مربع مستطیل دردست چپ شکارچی بماند وشکارچی ازآن به عنوان یک وسیله استتار برای هرچه بیشتر نزدیک شدن به شکاراستفاده کند.دروسط دفک یاکمی بالاتر سوراخی به اندازه عبوردادن لوله تفنگ، تعبیه شده است که درموقع شکارازآن برای نشانه روی استفاده می شود.
واژه نامه بختیاریکا
بزک؛ رنگین؛ دام کبک؛ ملوّن
پیشنهاد کاربران
دفک: [ اصطلاح شکار ] دنبال کردن شکار
دفک: [ اصطلاح شکار] یا پرده ( در فارس ) که شکارچی پشت آن به سوی شکار می رفت.
کلمات دیگر: