در تداول مردم قزوین آنکه انس نگیرد . آنکه بمهربانی نرم نشود . آنکه به تنهائی و دوری از دیگران مایل باشد .
سرسر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
سرسر. [ س ُ س ُ ] ( ص ) نادان و ابله و بیهوده. || ( اِ ) حماقت و نادانی. || جنون و شوریدگی. || حجاب و پوشش و سرپوش. || براده. || رنده. ( ناظم الاطباء ).
سرسر. [ س ُ س ُ ] ( ص ) در تداول مردم قزوین ، آنکه اُنس نگیرد. آنکه به مهربانی نرم نشود. آنکه به تنهائی و دوری از دیگران مایل باشد. ( یادداشت مؤلف ).
سرسر. [ س ُ س ُ ] ( ع اِ فعل ) کلمه امر یعنی در آی به قصد و اراده کارهای مهم و عالی. ( ناظم الاطباء ). امر است کسی را به معالی امور، یعنی کارهای شریف و برتر اختیار کن. ( یادداشت مؤلف ). یقال اذا امرته بمعالی الامور. ( ذیل اقرب الموارد ).
سرسر. [ س ُ س ُ ] ( ص ) در تداول مردم قزوین ، آنکه اُنس نگیرد. آنکه به مهربانی نرم نشود. آنکه به تنهائی و دوری از دیگران مایل باشد. ( یادداشت مؤلف ).
سرسر. [ س ُ س ُ ] ( ع اِ فعل ) کلمه امر یعنی در آی به قصد و اراده کارهای مهم و عالی. ( ناظم الاطباء ). امر است کسی را به معالی امور، یعنی کارهای شریف و برتر اختیار کن. ( یادداشت مؤلف ). یقال اذا امرته بمعالی الامور. ( ذیل اقرب الموارد ).
سرسر. [ س ُ س ُ ] (ص ) در تداول مردم قزوین ، آنکه اُنس نگیرد. آنکه به مهربانی نرم نشود. آنکه به تنهائی و دوری از دیگران مایل باشد. (یادداشت مؤلف ).
سرسر. [ س ُ س ُ ] (ص ) نادان و ابله و بیهوده . || (اِ) حماقت و نادانی . || جنون و شوریدگی . || حجاب و پوشش و سرپوش . || براده . || رنده . (ناظم الاطباء).
سرسر. [ س ُ س ُ ] (ع اِ فعل ) کلمه ٔ امر یعنی در آی به قصد و اراده ٔ کارهای مهم و عالی . (ناظم الاطباء). امر است کسی را به معالی امور، یعنی کارهای شریف و برتر اختیار کن . (یادداشت مؤلف ). یقال اذا امرته بمعالی الامور. (ذیل اقرب الموارد).
گویش مازنی
/sar sar/ بالا قسمت فوقانی بالاترین قسمت هرچیز
بالا قسمت فوقانی بالاترین قسمت هرچیز
واژه نامه بختیاریکا
( سَر سَر * ) کُرچَل
سرک کشیدن؛ نگاه دزکی
سرک کشیدن؛ نگاه دزکی
پیشنهاد کاربران
فس فس
کلمات دیگر: