کلمه جو
صفحه اصلی

علی عبدالله صالح

دانشنامه عمومی

علی عبدالله صالح (زاده ۲۱ مارس ۱۹۴۲ - مرگ ۱۲ آوریل ۲۰۱۷) نظامی، سیاست مدار و رئیس جمهور یمن از سال ۱۹۷۸ تا ۲۷ فوریه ۲۰۱۲ بود. علی عبدالله صالح که از سال ۲۰۱۴ و از ابتدای جنگ نظامی در یمن به رهبری عربستان سعودی با حوثی های (انصارالله یمن) شیعه زیدیه هم پیمان شده بود در تاریخ ۴ دسامبر ۲۰۱۷ پس از چرخش به سمت عربستان سعودی و چند روز درگیری با حوثی ها، به قتل رسید.
جنگ داخلی یمن (۲۰۱۵ تا کنون)
شیعیان یمن
بهار عربی
یمن
علی عبدالله صالح در روستای بیت الأحمر منطقه سنحان (و در قبیله ای به همین نام) نزدیکی شهر صنعا در استان صنعا در دوره پادشاهی متوکلی یمن به دنیا آمد. وی دوران ابتدایی را در روستای زادگاهش در مدرسه قرآن گذراند و پس از آن مانند بسیاری از مردان هم قبیله ای اش بدون پایه های قوی تحصیلی در ۱۹۵۸ و در سن شانزده سالگی به ارتش پیوست. در آن زمان در بسیاری از کشورهای عربی استقلال یافته پس از جنگ جهانی اول یا جنگ جهانی دوم، ارتش، تنها نهاد متشکل اجتماعی بود که جوانان آن کشورها می توانستند به آینده بهتر و ارتباط با جهان، امید داشته باشند.
او پس از تحصیل در رشته نظامی تحصیل کرد و در سال ۱۹۶۰ با درجه افسری به ارتش یمن پیوست. در سال ۱۹۶۳ به درجه ستوان دومی رسید. برخی دیگر از سمت های وی در ارتش یمن: فرمانده جوخه، فرمانده گردان زره پوش، و فرمانده اردوگاه خالد ابن ولید بودند.
بین سال های ۱۹۶۲ تا ۱۹۷۰ او به همراه دیگر افسران جمهوری خواه ارتش با سلطنت طلبان یمن طی جنگ داخلی شمال یمن جنگید. این جنگ با ۲۰۰ هزار قربانی، به پیروزی قطعی جمهوری خواهان و امضای «پیمان ۱۹۷۰» انجامید. با وجود برقراری نظام جمهوری در یمن شمالی، اما ساختار قبیله ای این کشور، تغییری نکرد.

نقل قول ها

علی عبدالله صالح
• «شهر صنعاء پایتخت کل یمنی هاست ... باید مانند دهه هفتاد از آن مراقبت کنیم و این شهر و دیگر شهرهای یمن را تخریب نکنیم. در رسانه های معتبر همدیگر را انتقاد کنید.»• «با هم گفت و گو کنید ولی امنیت ساکنان پایتخت را به خطر نیندازید. خیابا نها را نبندید و در خیابان ها چادر نزنید و از راه های صلح آمیز استفاده کنید. حق هر شهروندی است که نظر خود را آن گونه که در قانون تعیین شده، ارائه دهد. بیان دیدگاه یا باید به صورت صلح آمیز باشد یا از طریق رسانه مسئول، اما نباید آرامش عمومی شهروندان به خطر بیفتد و یا ساکنان شهرها از زن و کودک و پیر آزار ببینند.»• «پناه بردن به خشونت و اعمال تروریستی هرگز امنیت و آرامش را برای کشور به دنبال ندارد و تنها به تفرقه و جدایی در کشور منجر می شود.»


کلمات دیگر: