عماد خراسانی

سید عمادالدین حسنی برقعی(مبرقعی)، معروف به عماد خراسانی (۱۳۰۰ - ۲۸ بهمن ۱۳۸۲) شاعر غزل سرا و قصیده سرای مشهور خراسانی است و از نام آوران شعر و غزل معاصر ایران به شمار می آید.
سینا سعدی. «عماد خراسانی درگذشت». وب گاه بی بی سی فارسی. دریافت شده در ۲۶ آبان ۱۳۸۹.
عماد خراسانی به روایت مهدی اخوان ثالث متولّد بهار ۱۳۰۰ خورشیدی در توس ( مشهد ) است اما خود در مصاحبه ای گفته تولدش را بدون هیچ توضیح دیگری در ۱۲۹۹ ثبت کرده اند. پدرش «سید محمد تقی معین دفتر»(از صاحب منصبان آستان قدس رضوی) و مادرش «بی بی حرمت» نام داشتند. نسب عماد به احمد بن موسی مبرقع امام محمد تقی جواد می رسد و نام کاملش عمادالدین حسن برقعی است.
عماد در ۳ سالگی مادرش را از دست داد و در ۶ سالگی پدرش را و از آن پس تحت سرپرستی پدربزرگ و مادر بزرگ رشد کرد. عماد از ۹ سالگی با تشویق دایی خود، شعرخوانی و سرودن شعر را آغاز کرد. او در جوانی با تخلص «شاهین» یا «شاخص» شعر می گفت و سپس تخلص «عماد» را برگزید. تخلص عماد خراسانی را فریدون مشیری برای او انتخاب کرد.
عماد یک بار ازدواج کرد اما همسرش هشت ماه بعد درگذشت. او از سال ۱۳۳۱ به تهران رفت. عماد خراسانی فرزندی نداشت و تا آخر عمر تنها زندگی کرد.

عِماد خراسانی (مشهد ۱۳۰۰ـ تهران ۱۳۸۲ش)
عِماد خراسانی
(نام اصلی: عمادالدین حسن برقعی) شاعر ایرانی. در شیوۀ سنتی شعر گفته و بخش عمدهای از آن ها حاصل تجربه های عاطفی اوست. به سبک عراقی رغبت بیشتر نشان داده، هرچند از زبان معاصر هم رگه هایی در سروده هایش دیده می شود. کامل ترین ویرایش از دیوانش در ۱۳۷۵ش نشر یافته است (تهران، با مقدمۀ مهدی اخوان ثالث). مثنوی و غزل در میان شعرهای او جای عمدهای دارد. عشق در این شعرها جایگاه خاصی دارد. برخی از سروده های او در میان شاعران و دوستداران شعر سنت گرای فارسی، به خوبی، شناخته شده است. او صدای خوبی داشت و در برخی محافل خصوصی ادبی، شعرهای خود و شاعران دیگر را با آواز می خوانْد. زبان سروده هایش ساده و بی پیرایه است و از ابهام و استعاره در آن چندان نشانی نیست.

عمادالدین حسنی برقعی معروف به عماد خراسانی (۱۳۰۰ - ۲۸ بهمن ۱۳۸۲) شاعر غزل سرا و قصیده سرای مشهور خراسانی است و از نام آوران شعر و غزل معاصر ایران به شمار می آید.
• برگرفته از شعر اشکی بفشانیم، صفحه ۳۱• برگرفته از شعر دشمن خویش، صفحه ۴۳• برگرفته از شعر بی مایه فطیر است، صفحه ۵۲• برگرفته از صدا، صفحه ۵۸• برگرفته از کاری چنین بزرگ، صفحه ۱۹۸• برگرفته از برق، صفحه ۱۰۸• برگرفته از یاد او، صفحه ۱۲۳• برگرفته از گمشده، صفحه ۱۲۶• برگرفته از نیاز، صفحه ۲۲۳• برگرفته از اهل عالم، صفحه ۱۳۲• برگرفته از تاب مهتاب، صفحه ۱۷۶• برگرفته از دم غنیمت دان، صفحه ۱۹۰• برگرفته از در سوگ بهار، صفحه ۲۱۰• برگرفته از عدل، صفحه ۲۱۳• برگرفته از خوشترین آهنگ، صفحه ۲۴۶• برگرفته از درد و دوا، صفحه ۲۷۰• برگرفته از مینای می، صفحه ۲۷۸• عمادالدین خراسانی. . تهران: سازمان انتشارات جاویدان، ۱۳۶۳. -> دیوان عماد خراسانی