فیودور داستایفسکی

فیودور میخایلاویچ دوستایِوسکی (روسی: Фёдор Миха́йлович Достое́вский؛ IPA: [ˈfʲodər mʲɪˈxajləvʲɪtɕ dəstɐˈjefskʲɪj] ( بشنوید)) (زادهٔ ۱۱ نوامبر (مطابق تقویم سبک قدیم: ۳۰ اکتبر) ۱۸۲۱ - درگذشتهٔ ۹ فوریه (مطابق تقویم سبک قدیم: ۲۹ ژانویه) ۱۸۸۱) نویسندهٔ مشهور و تأثیرگذار اهل روسیه بود. ویژگی منحصر به فرد آثار وی روانکاوی و بررسی زوایای روانی شخصیت های داستان است. سوررئالیستها مانیفست خود را بر اساس نوشته های داستایفسکی ارائه کرده اند.
(۱۸۴۶) بیچارگان (رمان کوتاه)
(۱۸۴۶) همزاد(رمان) (رمان کوتاه)
(۱۸۴۷) خانم صاحبخانه (رمان کوتاه)
(۱۸۴۹) نیه توچکا (ناتمام)
(۱۸۵۹) رؤیای عمو (رمان کوتاه)
(۱۸۵۹) روستای استپانچیکو
(۱۸۶۱) آزردگان (تحقیر و توهین شدگان)
(۱۸۶۲) خاطرات خانه اموات
(۱۸۶۴) یادداشت های زیرزمینی (رمان کوتاه)
(۱۸۶۶) جنایت و مکافات
(۱۸۶۷) قمارباز (رمان کوتاه)
(۱۸۶۹) ابله
(۱۸۷۰) همیشه شوهر (رمان کوتاه)
(۱۸۷۲) جن زدگان
(۱۸۷۵) جوان خام
(۱۸۸۰) برادران کارامازوف
آنا گریگوریفنا اسنیتکینا (۱۸۶۷–۱۸۸۱)
قمارباز(رمان)
اکثر داستان های وی همچون شخصیت خودش سرگذشت مردمی ست عصیان زده، بیمار و روان پریش. او ابتدا برای امرار معاش به کار ترجمه پرداخت و آثاری چون اورژنی گرانده اثر بالزاک و دون کارلوس اثر فریدریش شیلر را ترجمه کرد.

فیودور داستایفسکی (۱۸۲۱–۱۸۸۱ م) نویسندهٔ روسی.
•