علی دیواندری (زادهٔ ۱۵ شهریور ۱۳۳۶ در سبزوار) نقاش، کارتونیست، مجسمه ساز، طراح گرافیک، تصویرساز و روزنامه نگار با سابقهٔ ایرانی است. شروع فعالیت های وی در عرصهٔ طراحی و کاریکاتور به ۱۳۵۴ برمی گردد. شهرت دیواندری بیشتر به خاطر کسب جوایز متعدد، در نمایشگاه های جهانی است. او از اولین کارتونیست های ایرانی است که از ۱۳۶۹ و با محدود شدن فضای مطبوعاتی ایران به شرکت در نمایشگاه های بین المللی روی آورد و در طی چند سال جوایز متعددی را از آن خود کرد، به طوری که او را پر افتخارترین کارتونیست نمایشگاهی دههٔ هفتاد لقب دادند. در ۱۳۷۶، دیواندری به عنوان دبیر و مدیر اجرایی اولین جشنوارهٔ بین المللی کاریکاتور انسان و طبیعت در ایران به فعالیت پرداخت و در طی سال های فعالیت خود، در چندین نمایشگاه کاریکاتور در ایران و ترکیه عضو هیئت داوران بوده و آثارش در نمایشگاه ها، مجلات و روزنامه های ۳۴ کشور جهان منتشر شده است.رنگ روغن روی بوم، ۷۰×۵۰ رنگ روغن روی بوم، ۷۰×۱۰۰ رنگ روغن روی بوم، ۴۰×۳۰ رنگ روغن روی بوم، ۷۰×۵۰
علی دیواندری در ۱۵ شهریور ۱۳۳۶ در سبزوار خراسان متولد شد. او فرزند بزرگ خانواده است و سه برادر و دو خواهر دارد. مادرش خانه دار و پدرش، محمد دیواندری (۱۳۸۸–۱۳۰۴) دندان ساز تجربی بود. سال ها قبل از تولد او، پدرش روستا را ترک و به شهر سبزوار مهاجرت کرد. کودکی و نوجوانی او در سبزوار گذشت و تابستان ها اغلب اوقاتش را در روستای اجدادی خود، دیواندر، به کار و گردش در میان روستاییان می گذراند. دیواندری دربارهٔ اولین نشانه های علاقه مندی اش به طراحی می گوید:
خیلی زود نقاشی جایش را در قلب من باز کرد. اولین مشوق من در هنرهای تجسمی و به ویژه نقاشی مادرم بود. کمپوزیسیون را از پدر دندانسازم آموختم و ذوق طنز را از بابا کلانم (به خراسانی یعنی پدر بزرگ) دارم. مردم روستای ما در رفتار و گفتار خود طنز تیزی دارند که تا مغز استخوان نفوذ می کند و اگر کسی طاقت نداشته باشد، ممکن است ناخودآگاه خودکشی کند!
آغاز فعالیت های هنری او به سال های ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۴ برمی گردد. دیواندری در طی آن سال ها ضمن تحصیل در دبیرستان ابن یمین سبزوار به کشیدن کاریکاتور و طراحی نیز مشغول بود. اولین نشانه های حضور وی در مطبوعات نیز مربوط به همین سال هاست، که طرحی از او در تاریخ ۳۰ شهریور ۲۵۳۵ شاهنشاهی در صفحهٔ ۳ روزنامه کیهان شمارهٔ ۹۹۷۰ به چاپ رسید.
علی دیواندری در ۱۵ شهریور ۱۳۳۶ در سبزوار خراسان متولد شد. او فرزند بزرگ خانواده است و سه برادر و دو خواهر دارد. مادرش خانه دار و پدرش، محمد دیواندری (۱۳۸۸–۱۳۰۴) دندان ساز تجربی بود. سال ها قبل از تولد او، پدرش روستا را ترک و به شهر سبزوار مهاجرت کرد. کودکی و نوجوانی او در سبزوار گذشت و تابستان ها اغلب اوقاتش را در روستای اجدادی خود، دیواندر، به کار و گردش در میان روستاییان می گذراند. دیواندری دربارهٔ اولین نشانه های علاقه مندی اش به طراحی می گوید:
خیلی زود نقاشی جایش را در قلب من باز کرد. اولین مشوق من در هنرهای تجسمی و به ویژه نقاشی مادرم بود. کمپوزیسیون را از پدر دندانسازم آموختم و ذوق طنز را از بابا کلانم (به خراسانی یعنی پدر بزرگ) دارم. مردم روستای ما در رفتار و گفتار خود طنز تیزی دارند که تا مغز استخوان نفوذ می کند و اگر کسی طاقت نداشته باشد، ممکن است ناخودآگاه خودکشی کند!
آغاز فعالیت های هنری او به سال های ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۴ برمی گردد. دیواندری در طی آن سال ها ضمن تحصیل در دبیرستان ابن یمین سبزوار به کشیدن کاریکاتور و طراحی نیز مشغول بود. اولین نشانه های حضور وی در مطبوعات نیز مربوط به همین سال هاست، که طرحی از او در تاریخ ۳۰ شهریور ۲۵۳۵ شاهنشاهی در صفحهٔ ۳ روزنامه کیهان شمارهٔ ۹۹۷۰ به چاپ رسید.
wiki: علی دیواندری