کلمه جو
صفحه اصلی

علی اکبر صالحی

دانشنامه عمومی

علی اکبر صالحی (زاده ۴ فروردین ۱۳۲۸ در کربلا)، از سال ۱۳۹۲ معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی ایران است. صالحی پیشتر از سال ۱۳۸۸ تا ۱۳۸۹ نیز همین سمت را بر عهده داشت. صالحی از سال ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۲ وزیر امور خارجه ایران بود. او از سال ۱۳۷۷ تا ۱۳۸۲ نماینده ایران در آژانس بین المللی انرژی اتمی بود و بین سال های ۱۳۸۶ تا ۱۳۸۸، معاونت دبیرکل سازمان همکاری اسلامی را بر عهده داشت.
نشان خدمت (درجه یک)
نشان شجاعت (درجه دو)
نشان وطن
صالحی که زاده کربلا در عراق است، تحصیلات خود را در دانشگاه آمریکایی بیروت (AUB) و مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) در رشته های فیزیک هسته ای و مهندسی هسته ای انجام داده است. او استاد مهندسی انرژی دانشگاه صنعتی شریف است و دو دوره رئیس این دانشگاه بوده است. صالحی همچنین ریاست دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین را بر عهده داشته است.
علی اکبر صالحی روز ۴ فروردین ۱۳۲۸ هجری خورشیدی در شهر کربلا در عراق به دنیا آمد. او از نوادگان محمدصالح قزوینی است و اصالتی قزوینی دارد. وی همچنین نسب از عمادالکتاب می برد. پدر وی احمد صالحی خواهرزاده عمادالکتاب است. برادر او جواد صالحی نیز عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی برق دانشگاه صنعتی شریف است. علی اکبر صالحی در سن ۹ سالگی از زادگاهش کربلا به ایران آمد.
پس از اخذ دیپلم متوسطه، در سال ۱۹۶۸ میلادی (۱۳۴۷) به دانشگاه آمریکایی بیروت رفت و در سال ۱۳۵۰ مدرک کارشناسی فیزیک دریافت کرد. وی یک سال بعد کارشناسی ارشد فیزیک خود را در سال ۱۳۵۱ خورشیدی از همان دانشگاه دریافت کرد. نهایتاً در ۱۳۵۶ از مؤسسه فناوری ماساچوست آمریکا به اخذ درجه دکترا در رشته مهندسی هسته ای نائل آمد.گرایش های تحقیقاتی او محاسبات توزیع نوترون در سلول های سوخت راکتور، دینامیک رآکتور، مدیریت سوخت رآکتور، پردازش رایانه ای داده ها و انرژی هستند.

نقل قول ها

علی اکبر صالحی (۱۳۲۸/ ۱۹۴۹)، مهندس هسته ای، معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی ایران و سیاستمدار ایرانی.
• «به هنگام سخن گفتن از ایران باید به این نکته توجه داشت که ایران فرهنگی به هیچ روی قابل محدود شدن در قلمرو ایران به مفهوم سیاسی آن نیست. افزون بر این، باید دانست که سخن گفتن از میراث بی بدیل فرهنگ ایرانی به معنای تکیه بر برتری های موهوم نژاد آریایی و گرفتار آمدن در چنبره گزافه گویی های نژادپرستانه نیست. به دیگر سخن زمانی که به میراث فرهنگ ملی اشاره می کنیم، مقصود ما توجه به تکیه بزرگان این سرزمین به ضرورت خردورزی و خردمندی، توصیه به پرهیز از افراط و تفریط و تلاش برای ایجاد نظم و نظام اجتماعی در گستره حیات جمعی است.»• «اینجانب همواره اربکان را به عنوان یک دولتمرد بزرگ ستوده و برای او بالاترین احترام را قائل بوده ام.»۱۳۸۹/۱۲/۱۰


کلمات دیگر: