علی اکبر گلشن

علی اکبر آزادی متخلص به گلشن، همچنین مشهور به گلشنِ آزادی (۲۱ اوت ۱۹۰۱–۲۰ ژوئیه ۱۹۷۴) روزنامه نگار، شاعر و نویسندهٔ ایرانی، از پیشگامان مطبوعات در استان خراسان بود.
دیوان اشعار: چاپ ۱۳۳۲ش/۱۹۵۳م.
داستان ها و دستان ها
شاهان وارون تخت: مثنوی.
گلشن ادب: تذکره، شرح حال و منتخب اشعار شعرای خراسان در دوازد قرن.
علی اکبر بن محمد در سال ۶ جمادی الاولی ۱۳۱۹ق/ ۳۰ مرداد ۱۲۸۰ش/ ۲۱ اوت ۱۹۰۱م در تربت حیدریه زاده شد. پدرش بازرگان و یزدی الاصل بود که در هفت سالگی علی اکبر درگذشت. تحصیلات ابتدایی و بخشی از فنون شعر را در زادگاه خود از احمد سهیلی و احمد بهمنیار فراگرفت. در هجده سالگی به مشهد کوچید و به روزنامه نگاری پرداخت. سپس روزنامهٔ آزادی را پایه گذاری نمود و به مدت پنجاه سال آن را بی وقفه منتشر کرد. او از چهارده سالگی به سرودن شعر پرداخت، دیوان اشعارش که به پنج هزار بیت می رسد در سال ۱۳۳۲ش/۱۹۵۳م چاپ نمود. به تألیف و تصحیح نیز پرداخت.گلشن با محمود فرخ خراسانی دوست نزدیک بود و آخرین روز زندگی اش را در منزل وی گذراند؛در ۲۹ تیر ۱۳۵۳/ ۲۰ ژوئیه ۱۹۷۴ در مشهد درگذشت و در باغ خواجه ربیع دفن شد؛ ماده تاریخ آن از نظمی تبریزی:
ا

علی اکبر آزادیمتخلص به گلشن و همچنین مشهور به گلشنِ آزادی ( ۲۱ اوت ۱۹۰۱/ ۳۰ مرداد ۱۲۸۰–۲۰ ژوئیه ۱۹۷۴/ ۲۹ تیر ۱۳۵۳) روزنامه نگار، شاعر و نویسندهٔ ایرانی بود.
• برو قوی شو اگر راحت جهان طلبی/که در نظام طبیعت ضعیف پامال است.• هر روز زین خراب غم آباد می روند/جمعی که هفتهٔ دگر از یاد می روند//این زندگی حلال کسانی که در جهان/ آزاد زیست کرده و آزاد می روند//چون غنچه چند تندگل از غم نشسته اند؟ /آنان که همچو گل همه بر باد می روند//با غم ندارد ارزشی این عمر وای خوشا/آنان که شاد زیسته و شاد می روند//بیدادگر مباش به یاران که بندگان/چون گلشن از در تو ز بیداد می روند.