علیرضا رجایی

علیرضا رجایی (زاده ۲۸ مهر ۱۳۴۱) از فعالان سیاسی ملی-مذهبی ایران است. او مدیر گروه سیاسی هیئت تحریریه روزنامه های جامعه، توس و نشاط و مدیر انتشارات گام نو بود.
علیرضا رجایی: اصلاح طلبان با صدای بلند فکر می کنند
علیرضا رجایی: برای فهم شریعتی به شیوه دیالکتیک به فهم روحانیت نیاز داریم
وی در انتخابات مجلس ششم ۱۳۷۸ کاندیدای ائتلاف نیروهای ملی-مذهبی در تهران بود و بر اساس نتایج انتخابات در ردهٔ بیست وهشتم قرار گرفته و به مجلس راه یافت، اما پس از ابطال تعداد ۵۳۴ صندوق رای حاوی بیش از ۷۰۰ هزار رای توسط شورای نگهبان وی از فهرست نامزدهای منتخب خارج شده و جای خود را به غلامعلی حداد عادل داد. او دارای تحصیلات دکترای علوم سیاسی از دانشگاه تهران است.
علیرضا رجایی در اسفند سال ۱۳۷۹ همراه با جمعی دیگر از فعالان ملی_مذهبی نظیر عزت الله سحابی، حبیب الله پیمان، رضا رئیس طوسی، محمد ملکی، محمد بسته نگار، محمدحسین رفیعی، محمد محمدی اردهالی، تقی رحمانی، هدی صابر، مسعود پدرام، سعید مدنی، رضا علیجانی، مرتضی کاظمیان و محمود عمرانی بازداشت و سپس در زمستان ۱۳۸۱ در دادگاه انقلاب اسلامی محاکمه شد.
وی در سال ۱۳۸۸ برای مدتی و در اردیبهشت ۱۳۹۰ به اتهام ارتکاب جرایم امنیتی از سوی مأمورین امنیتی بازداشت شد. طبق حکم شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی به ریاست قاضی حداد، به اتهام عضویت در ائتلاف نیروهای ملی مذهبی و اقدام علیه امنیت ملی نظام جمهوری اسلامی و نیز فعالیت تبلیغی علیه نظام، به ۴ سال حبس و ۵ سال محرومیت از تمامی حقوق اجتماعی و حق عضویت در تشکل های سیاسی و نهادهای مدنی، محکوم شد. علیرضا رجایی در مورخه ۴ آبان ۹۴ پس از تحمل شش سال حبس از زندان آزاد شد.

علیرضا رجایی (زاده ۲۸ مهر ۱۳۴۱) از فعالان سیاسی ملی-مذهبی ایران، زندانی سیاسی و مدیر انتشارات گام نو است. او مدیر گروه سیاسی هیئت تحریریه روزنامه های جامعه، توس و نشاط بود.
• «انتخابات ریاست جمهوری انتخابات مهمی است و بر این اساس به نظر می رسد که فرصت فراخ تری لازم است تا مردم نسبت به توفیق یا عدم توفیق دولت های مستقر قضاوت کرده و در کنار آن دربارهٔ برنامه های آلترناتیوی که وجود دارد، تصمیم گیری کنند.»• «فقدان پیچیدگی های نظام حزبی در ایران باعث شده که همواره و در طول همه این سال ها، ورود به موضوع انتخابات دیر صورت گیرد و همین امر موجب شود که مردم فرصت کافی و لازم را برای شناخت برنامه گروه های سیاسی نداشته باشند»• «در روزگاری که از در و دیوار جهان، بحران و آشوب فرومی ریزد، به دشواری می توان تشخیص داد که کدام یک مهمترین آن هاست. نمی توان تردید کرد که در حال حاضر بحران خیزترین بخش جهان، خاورمیانه و شمال آفریقا و تعارض های عمیقی است که یک سر آن روایت های تروریستی از هر نوع در اسلام است. میلیون ها آواره و هزاران قربانی و ویرانگری های بی سابقه دامنه این بحران را به مرزهایی بسیار فراتر از جهان اسلام نیز کشانده است. با وجود زمختی دردناک این بحران اما قابل حدس است که با گونه ای ائتلاف جهانی سرانجام این صحنه از تاریخ نیز با مصائب بسیار ورق خواهد خورد.»• «عنصر تاریخی در شریعتی مانند هر متفکر دیگری نفوذ و به همان نسبت، وی روح اساسی دوران خود را به روشنی بیان کرده است. به وضوح مسئله مرکزی در شریعتی جهان مذهب است. روایت او از جهان مذهب نیز بیش از هر چیز به رهایی بخشی هم از سنت و هم از تجددی توجه دارد که سرمایه با تمام مناسبات مادی، معنوی و ایدئولوژیکش در کانون آن قرار می گیرد. اینکه چرا مذهب برای شریعتی صرف نظر از تعلقات شخصی اش تا بدین حد مهم است، دو دلیل واضح دارد: یکی آنکه جهان ایرانی او بدون مذهب اصولاً قابل تعریف نیست و دوم آنکه بحران جهان تجدد را، همانند اقبال، بحران تفسیر معنوی از هستی می داند.»• «مسیر شریعتی کشف بن بست ها و بحران های تاریخی ای بود که در زمان و جهان ما رسوخ کرده است و این خود بدون ایجاد گونه ای از بحران امکان پذیر نبود. تلاطمی که شریعتی در جهان ما ایجاد کرد، همچنان مشغول به کار است و در صحنه پیکار واقعی تاریخی جنبه های خونینی نیز پیدا کرده است. اگر روح دوران جدید بر حذر از مضمون دائمی انقلاب نیست، شریعتی نیز نمی توانست بدون ورود به این تلاطم عظیم، طرحی از جهان آینده، هرچند نه به تمامی، ترسیم کند. وی با نقد جهان مذهب، یکسره به نقد جهان پرداخت و چنان تصویر رادیکالی از چشم انداز آینده داد که ضمن نقد بنیانی سرمایه، تلاش برای تقرب به گونه ای جهان معنوی که خود بدان باور داشت در آن اجتناب ناپذیر است. این جهان معنوی فراتر از هرگونه سنت های مرسوم و مسدودکننده است.»