سیمون وی

سیمون وی (فرانسوی: Simone Weil) فیلسوف، عارف مسیحی و فعال اجتماعی فرانسوی بود.
وی، سیمون؛ نامه به یک کشیش؛ ترجمه فروزان راسخی؛ تهران: نگاه معاصر، ۱۳۸۲
پلنت، استیون؛ سیمون وی؛ ترجمه مصطفی ملکیان؛ تهران: نگاه معاصر، ۱۳۸۲
بگلی، آن؛ سیمون وی؛ ترجمه هومن پناهنده؛ تهران: نهشر ماهی، ۱۳۸۴
سیمون به تاریخ ۳ فوریه ۱۹۰۹ در پاریس به دنیا آمد. وی در محیط خانوادگی فرانسوی – یهودی فرهیخته و متعلق به طبقهٔ متوسط بزرگ شد. برادر بزرگتر او آندره وی از ریاضیدانان به نام قرن بیستم است. او از تربیتی بسیار ممتاز و والا برخوردار گردید و مخصوصاً دربارهٔ فرهنگ، هنر و ادب یونان و روم باستان و در باب اندیشه های اخلاقی چیزهای زیادی آموخت. زبان های یونانی، لاتین، سانسکریت و چند زبان جدید را به خوبی یادگرفت و مطالعات و تحقیقات فراوانی در زمینهٔ اخلاق، فلسفه، ادیان غربی و شرقی، علوم تجربی، ریاضیات، ادبیات و تاریخ داشت. وی بعدها به مسیحیت گروید. خود او در این باره گفته بود که صورت اولیه و اصیل دین مسیح را به نحو بارزی «دین بردگان» می دید و خود را با این بردگان یکی می انگاشت. در ۱۹۲۸ در آزمون ورودی دانش سرای عالی پاریس اول شد؛ همتای مشهور او سیمون دوبوار در آن آزمون دوم شد. در همین ایام بود که کسانی که هم از طهارت و پاکی او خبر داشتند و هم فعالیت های پرشور و شوق اجتماعی او را می دیدند از او با عنوان «عَذرایِ چپی» (vierge rouge) یاد می کردند. او در سال ۱۹۳۱ دیپلم فلسفه اش را از دانش سرای عالی پاریس اخذ کرد و از آن پس به تدریس فلسفه برای دختران دبیرستانی پرداخت و تا آخر عمر کوتاهش در این سمت باقی ماند.بیش تر نوشته هایی که شهرت سیمون وی به آن هاست پس از مرگ او انتشار یافته اند.
در اواخر سنین نوجوانی به جنبش های کارگری پیوست و نویسندهٔ پارچه نوشته هایی بود که در تظاهرات دفاع از حقوق کارگران حمل می شد. در این ایام، او یک مارکسیست، صلح طلب و عضو سندیکا بود. در همان ایام که به تدریس اشتغال داشت مقالاتی دربارهٔ مسایل اجتماعی و اقتصادی در نشریهٔ سندیکا می نوشت. در مقالهٔ آزادی و بیداد و چند مقالهٔ کوتاه دیگر بود که افکار رایج مارکسیستی را به نقد کشید و بدبینی اش را نسبت به محدودیت های مارکسیسم و کاپیتالیسم ابراز کرد.وی در اعتصاب سراسری فرانسه در سال ۱۹۳۳ در اعتراض به بی کاری و کاهش دست مزدها شرکت کرد. سال بعد یک مرخصی ۱۲ ماهه گرفت تا بتواند به طور ناشناس و به عنوان کارگر در دو کارخانه کار کند. او باور داشت که با این کار می تواند بیش تر به طبقهٔ کارگز نزدیک شود، اما ضعف جسمانی مجبورش کرد بعد از چند ماه از این کار انصراف دهد. در ۱۹۳۵ به تدریس ادامه داد و بیش تر درآمدش را صرف فعالیت های سیاسی و خیریه کرد.بر خلاف صلح طلبی اش، در سال ۱۹۳۶ در جنگ داخلی اسپانیا به نفع جمهوری خواهان جنگید. او خودش را یک آنارشیست معرفی کرد و به گروهان سباستین فور-شاخهٔ فرانسوی زبان جنگ جویان آنارشیست- پیوست تا با فاشیستها بجنگد.
تجارب عرفانی مکرری که از ۱۹۳۸ به بعد برای او رخ داد، او را به آیین کاتولیک نزدیک کرد، به طوری که حتی اشعاری موافق با مشرب و مسلک کاتولیکی سرود، با این همه، هرگز به کلیسا نپیوست و غسل تعمید نپذیرفت. علی رغم این که گرایشش به آیین کاتولیک خالصانه و مخلصانه بود، نظری بسیار نقادانه نسبت به کلیسا، به عنوان یک نهاد دیوان سالارانه، داشت؛ و انتقاداتش به این نهاد بیش تر جنبهٔ اخلاقی داشت و بر آلودگی معنوی، اخلاق چندپهلو و ریاکارانه و تفتیش عقاید و بی مدارایی کلیسا تأکید می کرد.

با سیمون ویل اشتباه نشود. سیمون وی (۱۹۰۹–۱۹۴۳) فیلسوف، عارف و کنشگر سیاسی فرانسوی.
• «اینکه اروپا، از لحاظ معنوی از دوران باستان برکنده شده است، از قرن شانزدهم به بعد معنویت سایر قاره ها را نیز ریشه کن کرده است، مسیحیت عملاً به خارج از قلمرو نژادسفید راه نیافته است و شور و شوق تبلیغی مبلغان مسیحی آفریقا، آسیا و اقیانوسیه را تحت استیلای خشک، ظالمانه و مخرب نژادسفید آورده است، همه ناشی از سوءفهم کلام مسیح، در باب تبلیغ دینی است.»از نامه ای به یک کشیش، ترجمه فروزان راسخی، چاپ نخست، انتشارات نگاه معاصر،• «تصویر ظالمانهٔ عهد عتیق از خدا با خیرخواهی الهی ناسازگار است.»از نامه ای به یک کشیش، ترجمه فروزان راسخی، چاپ نخست، انتشارات نگاه معاصر،• «سنت مانوی از آن سنت هایی است که اگر با طهارت و توجه کافی مورد مطالعه واقع شود، حقیقتی در آن یافته می شود.»از نامه ای به یک کشیش، ترجمه فروزان راسخی، چاپ نخست، انتشارات نگاه معاصر،• «علت عدم فهم این نکته که انواع ادیان معتبر و اصیل بازتابهای مختلف یک حقیقت و احتمالاً دارای ارزش برابرند، این است که هر یک از ما فقط یکی از این سنتها را تجربه می کنیم و سنتهای دیگر را از بیرون می بینیم و حال آنکه یک دین را فقط از درون می توان شناخت.»از نامه ای به یک کشیش، ترجمه فروزان راسخی، چاپ نخست، انتشارات نگاه معاصر،• «بسیاری از بی دینان از عالمان الهیات به دین نزدیک ترند.»از نامه ای به یک کشیش، ترجمه فروزان راسخی، چاپ نخست، انتشارات نگاه معاصر،• «بت پرستی واقعی و تمام عیار چیزی نیست جز؛ آزمندی و ولع به متاع دنیا، شخص پرستی، نژادپرستی و قوم پرستی و خود را قوم برگزیده دانستن.»از نامه ای به یک کشیش، ترجمه فروزان راسخی، چاپ نخست، انتشارات نگاه معاصر،• «همه انسان ها در همه زمان ها، همواره گرایش به یکتاپرستی داشته اند، اما از سوی دیگر همه احساسات خداپرستانه در میان انسانهایی که در سطح متوسط رشد عقلی و معنوی اند، می توانند انحرافات همانندی به وجود آورند.»از نامه ای به یک کشیش، ترجمه فروزان راسخی، چاپ نخست، انتشارات نگاه معاصر،• «تغییر دین برای آدمی خطرناک و دارای نتایج مصیبت بار است.»از نامه ای به یک کشیش، ترجمه فروزان راسخی، چاپ نخست، انتشارات نگاه معاصر،