کتابخانه عجیب

کتابخانهٔ عجیب داستانی از هاروکی موراکامی که در سال ۲۰۰۵ در ژاپن منتشر شده است.
• «گرفتاریِ مارپیچ ها این است که تا به تهِ ته شان نرسی نمی دانی راهِ درست را انتخاب کرده ای یا نه. اگر معلوم شود راهت اشتباه بوده، معمولاً دیگر خیلی دیر است برای این که برگردی و از نو شروع کنی. مشکلِ پارپیچ ها این است.» هاروکی موراکامی، کتابخانهٔ عجیب، ترجمهٔ بهرنگ رجبی، نشر چشمه، ۱۳۹۳.• «این جا تک و تنها ساعتِ دو صبح در تاریکی دراز می کشم و به سلولِ زیرزمینِ کتابخانه هه فکر می کنم. به این که تنها بودن چه حسی دارد، و به عمقِ ظلمتی که در برم گرفته. ظلمتی به سیاهی شبِ ماهِ نو.»• «خب من اینطوری ام دیگر، به این فکر نمی کنم که خودم توی چه وضعی گرفتارم. خوشحالی دیگران در هر شرایطی شادم می کند…»