عماد الدین اصفهانی

محمد بن حامد اصفهانی معروف به عمادالدین کاتبِ اصفهانی (۱۱۲۵–۱۲۰۱ میلادی) مورخ و دانشمند فارسی زبان بود که مجموعه شعری بسیار مهم به زبان عربی به همراه کتب مهم تاریخی از او به جای مانده است. او همچنین نامه نگار در دودمان زنگیان و ایوبیان بوده است. عمادالدین در جنگ های صلیبی همراه صلاح الدین ایوبی حضور داشت.
خریده القصر و جریده العصر در ده جلد
الفتح القسی فی الفتح القدسی
البرق الشامی در تاریخ در هفت جلد
دیوان شعر در چهار جلد
نصره الفتره و عصره الفطره
السیل علی الذیل در سه جلد
العتبی و العقبی
نحله الرحله
Zengid Dynasty
عمادالدین اصفهانی صاحب آثار زیر می باشد:
دربارهٔ «مهذب ابوطالب دمشقی» جز جملاتی که عمادالدین گفته؛ چیزی دانسته نیست. مهذّب، نثرنویس و شاعری یمنی اصل از اهالی دمشق بود، از تفاصیل زندگی اش جز جملهٔ عماد اصفهانی، چیزی دانسته نیست:

عمادالدین، محمد بن حامد اصفهانی (۱۱۲۵ - ۱۲۰۱) تاریخ دان و دانشمند فارسی زبان بود که مجموعه شعری بسیار مهم به زبان عربی به همراه کتاب های مهم تاریخی از او به جای مانده است.
• «همانا من این چنین دیدم که، هیچ کس کتابی ننوشت مگر آنکه فردایش گفت: اگر فلان کلمه را دیگرگون کنم بهتر شدی، اگر فلان حرف را افزون کنم نیک تر شدی، اگر فلان جمله را پس دهم مِهتر شدی، اگر فلان سخن را پیش دهم زیباتر شدی؛ و این از بزرگترین پندهاست و مدرکی است (راهنما-برهان) برایِ چیرگیِ نقص (کمبود) بر همهٔ بشر».

[ویکی فقه] ابوعبدالله محمد عمادالدین کاتب اصفهانی(قرن ششم:۵۹۷-۵۱۹ ق)مورخ، ادیب و نویسنده. ملقب به عماد و کاتب اصفهانی. معروف به این اخی العزیز. در اصفهان به دنیا آمد و در همین شهر نشوونما یافت.
در جوانی به بغداد رفت و در مدرسه ی نظامیه به آموختن علم پرداخت و در فقه شافعی و فنون ادب و شعر سرآمد شد. سپس به دمشق رفت و به سلطان نورالدین محمود زنگی پیوست و متصدی دیوان انشاء گردید.وی به دو زبان فارس ی و عربی می نوشت. او در مدتی که در دمشق بود صلاح الدین ایوبی را نیز می ستود و مورد علاقه ی او بود و به همین مناسبت مقامش نزد نورالدین بالاتر رفت و در زمان مستنجد عباسی، به عنوان پیامگزار از دمشق به بغداد رفت و پس از بازگشت به دمشق در مدرسه ای که به نام خود او خوانده می شود (مدرسه ی عمادیه) به عنوان مدرس منصوب شد.
رحلت عماد الدین اصفهانی
اما وی مورد سعایت دشمنان قرار گرفت و کار بر او تنگ شد و ناچار از دمشق به موصل رفت و در آنجا بیمار شد. ولی به محض شنیدن خبر رسیدن صلاح الدین ایوبی به دمشق، مجدداً به آن شهر بازگشت و در همان شهر درگذشت و در مقابر صوفیه دفن شد.
آثار علمی
از آثار وی: «خریده القصر و جریده العصر»، در ده مجلد؛«الفتح القسی فی الفتح القدسی» یا «القدح القسی فی الفتح القدسی» یا «الف یح القسی فی الفتح لقدسی»، گزارشی از فتح شام و فلسطین به وسیله ی صلاح الدین؛ «البرق الشامی، در تاریخ در هفت مجلد؛ «دیوان» شعر در چهار مجلد؛ «نصره الفتره و عصره الفطره» یا «نصره الفتره و عصره القطره»، در تاریخ سلاجقه ی عراق؛ «السیل علی الذیل» در سه مجلد، در تاریخ بغداد؛ «العتبی و العقبی»؛ «نحله الرحله».
منبع
...