فرخنده آقایی. فرخنده آقایی (۱۹۵۶، تهران) داستان نویس ایرانی است. رمان «از شیطان آموخت و سوزاند» او برندهٔ دورهٔ هفتم جایزه منتقدان و نویسندگان مطبوعاتی شده است. او در سال ۱۳۵۸ از دانشگاه الزهرا در رشتهٔ مدیریت اداری دانشنامهٔ لیسانس و در ۱۳۶۶ از دانشگاه تهران در رشتهٔ علوم اجتماعی دانشنامهٔ فوق لیسانس گرفت. از ۱۳۶۲ به کار در بانک مرکزی ایران پرداخت. در داستان هایش بیشتر به مسائل و مشکلات زنان طبقهٔ متوسط شهری می پردازد.
۱۳۶۶ - تپه های سبز
۱۳۷۲ - راز کوچک
۱۳۷۶ - یک زن، یک عشق
۱۳۸۲ - گربه های گچی
«وَجی فکر کرد از بچه، از همسر، از همه چیز به آدم نزدیک تر است. اصلاً خود آدم است. آن راز که باید بپوشانی و نوازشی کنی و جایی نیست که بگذاریش تا برنگردد. چون باز برمی گردد و می آید آنجا روی سینهٔ چپت می نشیند؛ و دستت را که بلند می کنی تا از ریشه بیرونش بکشی، بی اختیار دوباره نوازشش می کنی. انگار که بچه ات، انگار که همسرت، نه حتی نزدیک تر از آنها، انگار که خودت.»
۱۳۶۶ - تپه های سبز
۱۳۷۲ - راز کوچک
۱۳۷۶ - یک زن، یک عشق
۱۳۸۲ - گربه های گچی
«وَجی فکر کرد از بچه، از همسر، از همه چیز به آدم نزدیک تر است. اصلاً خود آدم است. آن راز که باید بپوشانی و نوازشی کنی و جایی نیست که بگذاریش تا برنگردد. چون باز برمی گردد و می آید آنجا روی سینهٔ چپت می نشیند؛ و دستت را که بلند می کنی تا از ریشه بیرونش بکشی، بی اختیار دوباره نوازشش می کنی. انگار که بچه ات، انگار که همسرت، نه حتی نزدیک تر از آنها، انگار که خودت.»
wiki: فرخنده آقایی