کلمه جو
صفحه اصلی

شوکت بخارایی

لغت نامه دهخدا

شوکت بخارایی. [ ش َ ک َ ت ِ ب ُ ] ( اِخ ) مؤلف ریاض العارفین نویسد: او از وارستگان زمان خود بوده در بلاد ایران سیاحت می نمود. در اصفهان شیخ محمدعلی لاهیجی متخلص به حزین از عرفای متأخرین وی را ملاقات نموده گفته است در ایام شتا او را دیدم نمدپاره ای بر دوش و سر و پای برهنه در میان برف میگذشت و بقدر یک شبر برف بر سرش جمع شده بود و از شوریدگی حال و پریشانی خیال در مقام ریختن آن نمی آمد. ( ریاض العارفین ص 212 ).

دانشنامه عمومی

محمد بن اسحاق بخارایی مشهور و متخلص به شوکت (؟ - ۱۶۹۵م) شاعر فارسی زبان ایرانی در سدهٔ یازدهم هجری/هفدهم میلادی بود.
فهرست شاعران فارسی زبان
محمد بن اسحاق بخارایی در سالی نامعلوم در بخارا زاده شد (به گمان سیروش شمیسا حدود ۱۰۵۳ق/۱۶۴۳م). پدرش صرافی بود که در جوانی شوکت درگذشته و او مدتی شغل پدر را ادامه داد و پس از آن به سیاحت در ایران و عثمانی پرداخت..بخارایی در هرات مورد توجه میرزا اسعدالدین محمد راقم واقع گردید و مدتی نزد او بود، در اواخر عمر به اصفهان آمد و در محوطهٔ مقبرهٔ علی بن سهیل اصفهانی در حومهٔ شهر، منزلی گزید و به ریاضت مشغول شد. «با اینکه همواه به گوشه نشینی و شوریدگی به سر می برد، اما شعرا و فضلای عصر برای وی احترام زیادی قائل بودند.» محمدعلی حزین لاهیجی از معاصران او در تذکرهٔ خود نوشته که در کودکی اش او را روزی همراه پدرش دیده است. شعر شوکت نزد ادیبان عثمانی و هرات مشهور بوده است.شوکت بخارایی در سال ۱۱۰۷ق در اصفهان درگذشت (به گمان سیروش شمیسا ۱۱۱۱ش/۱۶۹۹م)، و در عبادتگاه خود به خاک سپرده شد. ماده تاریخ آن از نظمی تبریزی:

نقل قول ها

محمد بن اسحاق بخارایی مشهور و متخلص به شوکت (؟ - ۱۶۹۵م) شاعر فارسی زبان ایرانی در سدهٔ هفدهم میلادی/یازدهم هجری بود.
• امتحان کرده ام این شوره زمین را صدبار/مهر تخمی است که در خاک بنی آدم نیست.


کلمات دیگر: