فرید احمد مزدک (۱۹۵۸) سیاستمدار افغانستانی.
• «آیندهٔ جریان چپ بسته به آیندهٔ افغانستان است و آیندهٔ افغانستان پر از ابهام وتاریکی. افغانستان امروز نمی تواند تداوم دیروز باشد.»• «در بیش از سد سالِ اخیر، ما بیشتر دولت زورگو، سرکوبگر و قوم محور داشتیم. ساختار سیاسی در افغانستان هیچگاه با واقعیت های جامعه همخوانی نداشته است. افغانستان کشور و خانهٔ قوم های گوناگون است. هر قوم باید از موقعیت حقوقی خویش راضی باشد. قوم ممتاز در قانون و در عمل نباید وجود داشته باشد. موقعیت قوم ها و مناسبات میان شان در کشور ما همیشه یک چالش بوده که حل آن با موعظه های اخلاقی ممکن نیست. ما به دیگرگونی در نگاه خویش نسبت به جامعه و ساختار سیاسی و حقوقی آن نیاز داریم، نه به تداوم گونه های تمامیت خواهانه.»• «باور به زندگی و باور به امروز محکم ترین دلیل های توصل به راستی و نقد اند. ما باید خوب را ولو در مخالف و نا خوب را حتی در خود ببینیم و بازگویی کنیم. زندگی جریانِ بی نهایت است و هیچ روز آن چونان روز گذشته نیست. همیشه باید اندیشید، به گفتهٔ سهراب سپهری «زندگی آب تنی کردن در حوضچه «اکنون» است»، تقدیس اندیشه و برنامه و حزب سیاسی، بینایی را از ما می گیرد. گذشته پرستی، نقدگریزی برآیندی جز فرورفتن در باتلاق بیهوده گی ندارد. در کشور ما کژروی بیماری همگانی بوده است و همه جریان های سیاسی باید به نقد دیروز خویش بپردازند. نقد به ما شیمه و امکانات جدید برای کار بهتر می آفریند.»• «افغانستان زادگاه، خانه و وطن من است. من مدیون مردم آن سرزمین هستم و فکر بودن در آنجا هیچ گاه از سرم دور نشده است. به نگر من افغانستان به یک جنبش دادخواهانه نیاز دارد. به جنبش نقد و تغیر ضرورت دارد. تفکرِ درست تر و عملی تر از حفظ جغرافیای افغانستان و تأمین شرایط لازم برای پیشرفت آن و رفاه مردم وجود ندارد. ما وطن خویش را فقط مطابق واقعیت های امروز می توانیم سر و سامان بدهیم نه برابر با افسانه ها و خیال های باطل متعلق به گذشته.»
• «آیندهٔ جریان چپ بسته به آیندهٔ افغانستان است و آیندهٔ افغانستان پر از ابهام وتاریکی. افغانستان امروز نمی تواند تداوم دیروز باشد.»• «در بیش از سد سالِ اخیر، ما بیشتر دولت زورگو، سرکوبگر و قوم محور داشتیم. ساختار سیاسی در افغانستان هیچگاه با واقعیت های جامعه همخوانی نداشته است. افغانستان کشور و خانهٔ قوم های گوناگون است. هر قوم باید از موقعیت حقوقی خویش راضی باشد. قوم ممتاز در قانون و در عمل نباید وجود داشته باشد. موقعیت قوم ها و مناسبات میان شان در کشور ما همیشه یک چالش بوده که حل آن با موعظه های اخلاقی ممکن نیست. ما به دیگرگونی در نگاه خویش نسبت به جامعه و ساختار سیاسی و حقوقی آن نیاز داریم، نه به تداوم گونه های تمامیت خواهانه.»• «باور به زندگی و باور به امروز محکم ترین دلیل های توصل به راستی و نقد اند. ما باید خوب را ولو در مخالف و نا خوب را حتی در خود ببینیم و بازگویی کنیم. زندگی جریانِ بی نهایت است و هیچ روز آن چونان روز گذشته نیست. همیشه باید اندیشید، به گفتهٔ سهراب سپهری «زندگی آب تنی کردن در حوضچه «اکنون» است»، تقدیس اندیشه و برنامه و حزب سیاسی، بینایی را از ما می گیرد. گذشته پرستی، نقدگریزی برآیندی جز فرورفتن در باتلاق بیهوده گی ندارد. در کشور ما کژروی بیماری همگانی بوده است و همه جریان های سیاسی باید به نقد دیروز خویش بپردازند. نقد به ما شیمه و امکانات جدید برای کار بهتر می آفریند.»• «افغانستان زادگاه، خانه و وطن من است. من مدیون مردم آن سرزمین هستم و فکر بودن در آنجا هیچ گاه از سرم دور نشده است. به نگر من افغانستان به یک جنبش دادخواهانه نیاز دارد. به جنبش نقد و تغیر ضرورت دارد. تفکرِ درست تر و عملی تر از حفظ جغرافیای افغانستان و تأمین شرایط لازم برای پیشرفت آن و رفاه مردم وجود ندارد. ما وطن خویش را فقط مطابق واقعیت های امروز می توانیم سر و سامان بدهیم نه برابر با افسانه ها و خیال های باطل متعلق به گذشته.»
wikiquote: فرید_احمد_مزدک