سیروس ابراهیم زاده

سیروس ابراهیم زاده (زاده ۱۳۱۶ در اردبیل) بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر ایران است. او دارای مدرک فوق لیسانس تئاتر از انگلستان است.
اتللو
جعفر خان از فرنگ برگشته
ملیحه
وی در سال ۱۳۱۶ در اردبیل متولد گردید. پس ازتحصیلات مقدماتی در ایران در رشته زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه تهران جهت تحصیل در رشته تئاتر عازم انگلستان گردید؛ و همزمان در رشته موسیقی دانشگاه بیرمنگام فارغ التحصیل گردید.
در شهریور ۱۳۹۶ در مراسم نکوداشت های نوزدهمین جشن سینمای ایران در تالار ایوان شمس، از سیروس ابراهیم زاده تجلیل شد.
او فعالیتش را از سال ۱۳۴۶ در تلویزیون و رادیو شروع کرد. وی فعالیت هنری را سال ۱۳۴۶ با تلویزیون و رادیو آغاز کرد. بازی در فیلم حسن کچل به کارگردانی علی حاتمی نخستین تجربه سینمایی اوست. از جمله فعالیت های وی در تئاتر می توان به نمایش های «اتللو»، «جعفر خان از فرنگ برگشته»، «ملیحه» و … اشاره کرد.

سیروس ابراهیم زاده (۱۹۳۷، اردبیل) بازیگر ایرانی است.
• «آرزوی زندگی ام سربلندی ایران و ایرانی است.»• «اگر کسی که حالا هستم، نمی شدم معلم زبان انگلیسی دبیرستان های پایتخت و حومه بودم. از میدان خراسان و حوالی بگیرید تا برسید به لواسان!»• «سه اصل مهم برای اینکه در دنیای هنر ماندگار شویم این است که اول صبح زود بیدار شوید، بعد دندان های خود را مسواک بزنید، دست آخر هم صبحانه کامل میل کنید… !»• «اگر روزی به ثروتی هنگفت دست پیدا کنم، شاهکار هنری که برای خود خریداری می کنم، لبخند ژکوند است. به قلم لئوناردو داوینچی.»• «اگر بخواهم هنر را در یک واژه خلاصه کنم، باید بگویم هنر عبارت است از زندگی، زندگی… و یا خود زندگی هنر است.»• «برای الهام گرفتن در فعالیت هنری ام اغلب به زیارت کوچه باغ های خاطره می روم… از جمله به «سرقبرآقا» واقع در جنوب خیابان سیروس قدیم، پایین تر از میدان سیداسماعیل.»• «پررونق ترین کسب وکار در تهران و کلانشهرهای دیگر خاک پاک، ساخت وساز است. به عبارت بهتر بالابردن برج های مسکونی و تجاری به سوی آسمانی که هوای آلوده چشم آبی رنگش را مکدر کرده و خراش دادن ساختمان های عمودی مشبک، دل و جانش را زخمی می کند. نه! این سازندگی نه، ویرانگری است.»• «اگر به همین منوال پیش برود اصلاً خیابان و کوچه ای برای تردد و هوایی برای تنفس باقی خواهد ماند؟ گلزارها و سبزستان ها را در هم کوبیدید، خانه های آباد را ویران کردید، خیابان های بسیار درخت خلوت را از دود و گرد و غبار و هوای آلوده رفت وآمدهای زیگزاگ شتابزده انباشتید، حتی تصویر کوچه باغ های خاطرات زیبای ما را از یادمان زدودید…»