مدخن

اهل دخانيات , اهل دود , دود دهنده ميوه وگوشت وامثال ان , وسيله اي که توليد دودکند , واگن يا اتاق مخصوص استعمال دخانيات

مدخن . [ م َ خ َ ] (ع اِ) موضع الدخان . (اقرب الموارد). جائی که از آن دود خارج می گردد. (ناظم الاطباء). رجوع به مدخنه شود.

مدخن . [ م ُ خ ِ ](ع ص ) زراعتی که دانه ٔ آن سخ-ت ش-ود. (آنندراج ). غله ٔ سخت دانه شده . (ناظم الاطباء). رجوع به ادخان شود.