مدیحه خوان
مدحت خوان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
مدحت خوان. [ م ِ ح َ خوا/ خا ] ( نف مرکب ) مدیحه خوان. که مدایح شاعران را برای ممدوح یا مردم می خواند و بیان میکند :
به وصف کردن او در ببارد و عنبر
ز طبع مدحت گوی و ز لفظ مدحت خوان.
به وصف کردن او در ببارد و عنبر
ز طبع مدحت گوی و ز لفظ مدحت خوان.
فرخی.
کلمات دیگر: