ستایشگر
مدحت نگار
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
مدحت نگار. [ م ِ ح َ ن ِ ] ( نف مرکب ) مداح. ستایشگر. ستاینده. مدحتگر :
تا حد تیغ باشد نصرت طراز ملک
تا نوک کلک باشد مدحت نگار تیغ.
تا حد تیغ باشد نصرت طراز ملک
تا نوک کلک باشد مدحت نگار تیغ.
مسعودسعد.
کلمات دیگر: