<div class="boxBd">مدح سرای. [ م َس َ ] ( نف مرکب ) مدحت سرای. مدیحه گو. مدحتگر. شاعر مداح. که به شعر کسی را بستاید و مدح کند : <br>از خلقت تو مدح سرایان تو ای شاه <br>در خانه همه روزه همی بندند آذین.<div class="au">فرخی.</div>زبر او و عطاهای او همیشه بود<br>چو تختهای عروسان سرای مدح سرای.<div class="au">فرخی.</div>دهر شکست پشت من نیست به رویش آب شرم <br>ورنه چنین نداشتی مدح سرای شاه را.<div class="au">خاقانی.</div>مصطفی حاضر و حسان عجم مدح سرای <br>پیش سیمرغ خمش طوطی گویا بینند.<div class="au">خاقانی.</div></div>

مدح سرای. [ م َس َ ] ( نف مرکب ) مدحت سرای. مدیحه گو. مدحتگر. شاعر مداح. که به شعر کسی را بستاید و مدح کند : از خلقت تو مدح سرایان تو ای شاه در خانه همه روزه همی بندند آذین. فرخی. زبر او و عطاهای او همیشه بود چو تختهای عروسان سرای مدح سرای. فرخی. دهر شکست پشت من نیست به رویش آب شرم ورنه چنین نداشتی 

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">مدیحه گوی</div>

مدح سرای

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا