خاندان اسپندیاذ

خاندان اسپندیاذ (اسفندیار) یکی از هفت خاندان ممتاز در دوره شاهنشاهی ساسانی بود. این خاندان هم همچون خاندان مهران در ری نشیمن داشت. که همین موضوع باعث شده تا تئودور نولدکه این خاندان و خاندان مهران را یکسان در نظر بگیرد. این خاندان هم همچون بسیاری دیگر از خاندان های ممتاز دوره ساسانی، از ریشه اشکانی بودند. این خاندان، ادعا داشتند که از نژاد اسفندیار، پسر گشتاسپ بودند که زرتشت در دوران او ظهور کرد و از نُخُستین گروندگان به این دین بود و در گسترش این دین تلاش بسیار کرد. شاهین وهمن زادگان از نامدارترین کسان این خاندان بود که در دوره خسرو پرویز، یکی از سپهبدهای ایران بود و پیروزی های بسیاری بدست آورد.
House of Spandiyadh. (2016, January 3). In Wikipedia, The Free Encyclopedia. Retrieved 01:40, January 9, 2016, from
https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=House_of_Spandiyadh&oldid=698026366
طبری ریشهٔ این خاندان ها را به شاه گشتاسپ کیانی برمی گرداند. از این میان، سه خاندان را به لقب الفهلوی (پهلوی، پارتی) میخواند. یکی خاندان کارن در دماوند، دیگری خاندان سورن در سیستان و سوم خاندان اسفندیار در ری. از آنجا که طبری نامی از خاندان مهران، یکی از هفت خاندان، که در ری بوده، نمی برد، احتمالاً اسفندیار همان مهران است . مهر-نرسه وزیر بزرگ یزدگرد یکم، بهرام پنجم و یزدگرد دوم، که به ساختن چندین آتشگاه و کاخ شناخته شده است، همگی از دودمان اسفندیار هستند. از دیگر چهره های بزرگ این خاندان می توان از پسر مهر-نرسه یعنی زرواند(اد)، آموزگار بزرگ مذهبی (هربدان هربد)در زمان بهرام پنجم، و نیز ماهگشنس، مسئول کارهای مالی در زمان بهرام پنجم، و کارداریگان، فرماندهٔ ارتش (ارتشتاران سالار)، نام برد.