چارلز یکم انگلستان

چارلز اول (۱۶۰۰-۱۶۴۹) پادشاه انگلستان، اسکاتلند و ایرلند از ۱۶۲۵ تا ۱۶۴۹ بود.
او دومین پسر جیمز اول بود که بعد از مرگ برادرش هنری فردریک به عنوان ولیعهد انتخاب شد و با مرگ پدرش در سال ۱۶۲۵ به عنوان دومین پادشاه انگلیس از دودمان استوارتها بر تخت نشست.
سیاست های او که به سلطنت مطلقه معتقد بود، باعث برانگیختن اختلافات شدید بین او و پارلمان های انگلیس و اسکاتلند شد که در نهایت به جنگ داخلی میان هواداران وی و هواداران پارلمان و شکست چارلز انجامید. چارلز حاضر به پذیرفتن خواسته های طرف مقابل و سلطنت مشروطه نشد و پس از محاکمه به اعدام محکوم شد. حکم اعدام وی در ۳۰ ژانویه ۱۶۴۹ اجرا شد. پس از اعدام چارلز رژیم سلطنت برای مدتی از میان رفت و به جای آن نظام جمهوری به رهبری الیور کرامول برقرار گردید.