دل کندن . دست کشیدن .
دل گسستن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
دل گسستن. [ دِ گ ُ س َ ت َ ] ( مص مرکب ) دل کندن. دست کشیدن. دل برکندن. دل بریدن. دل برداشتن. قطع علاقه کردن :
از صحبت خلق دل گسستم
اندیشه ندیم دل ببستم.
دل نیک بدادت که دل از وی بگسستی.
از صحبت خلق دل گسستم
اندیشه ندیم دل ببستم.
ناصرخسرو.
سودازده ای کز همه عالم به تو پیوست دل نیک بدادت که دل از وی بگسستی.
سعدی.
کلمات دیگر: