<div class="boxBd">عنبرفشان. [ عَم ْ ب َ ف َ / ف ِ ] ( نف مرکب ) عنبرفشاننده. آنچه عنبر بپاشد و خوشبوی چون عنبر باشد : <br>جعدشان در مجلس او مشکبار<br>زلفشان در پیش اوعنبرفشان.<div class="au">فرخی.</div>از شراره آه مشتاقان دل <br>آتش عنبرفشان برکرد صبح.<div class="au">خاقانی.</div>شه از زلف مشکین آن دلکشان <br>کمندی برآراست عنبرفشان.<div class="au">نظامی.</div>سرآغوش و گیسوی عنبرفشان.<div class="au">نظامی.</div>نسیم صبح را گفتم تو با او جانبی داری <br>کز آن جانب که او باشد صبا عنبرفشان آید.<div class="au">سعدی.</div></div>

عنبرفشان. [ عَم ْ ب َ ف َ / ف ِ ] ( نف مرکب ) عنبرفشاننده. آنچه عنبر بپاشد و خوشبوی چون عنبر باشد : جعدشان در مجلس او مشکبار زلفشان در پیش اوعنبرفشان. فرخی. از شراره آه مشتاقان دل آتش عنبرفشان برکرد صبح. خاقانی. شه از زلف مشکین آن دلکشان کمندی برآراست عنبرفشان. نظامی. سرآغوش و گیسوی عنبرفشان. نظامی.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">عنبر فشاننده آنچه عنبر بپاشد و خوشبوی چون عنبر باشد</div>

عنبر فشاننده آنچه عنبر بپاشد و خوشبوی چون عنبر باشد

عنبر فشان

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا