<div class="boxBd">ریش کن. [ ک َ ] ( نف مرکب ) آنکه کوشش بیهوده می کند. ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ). نامراد و محروم. ( ناظم الاطباء ) : <br>از هر کنار مشرق عرض تجلی اش <br>مه ریش کن برآمد و خور ریشخند شد.<div class="au">زلالی خوانساری ( از آنندراج ).</div></div>

ریش کن. [ ک َ ] ( نف مرکب ) آنکه کوشش بیهوده می کند. ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ). نامراد و محروم. ( ناظم الاطباء ) : از هر کنار مشرق عرض تجلی اش مه ریش کن برآمد و خور ریشخند شد. زلالی خوانساری ( از آنندراج ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">آنکه کوشش بیهوده می کند نامراد و محروم .</div>

آنکه کوشش بیهوده می کند نامراد و محروم .

ریش کن

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا