عنان تاب

اسبی که باندک اشاره عنان بگردد اسبی که بمجرد اشاره عنان مطاوعت کند و سوار را در سواری آن احتیاج به مهمیز و قمچی نباشد

عنان تاب. [ ع ِ ] ( نف مرکب ) اسبی که به اندک اشاره عنان بگردد. ( ناظم الاطباء ). اسبی که بمجرد اشاره عنان ، مطاوعت کند و سوار را در سواری آن احتیاج به مهمیز و قمچی نباشد. ( آنندراج ) :
روان کرد رخش عنان تاب را
برانگیخت چون آتش آن آب را.- خواب عنان تاب ؛ خواب منحرف کننده و بسوی دیگرکشاننده :
دیده اغیار گران خواب شد
کو سبک از خواب عنان تاب شد.- عنان تاب شدن ؛ سوار شدن. ( از آنندراج ). روی آوردن :
عنان تاب شد شاه پیروزجنگ
میان بسته بر کین بدخواه تنگ.- || روی گردانیدن.
- عنان تاب گشتن ؛ عنان تاب شدن. سوار شدن. رفتن.
- || منحرف شدن. روی بجانب دیگر آوردن :
شهنشاه برخاست هم در زمان
عنان تاب گشت ازبر همدمان.وگر جان گردد از رویت عنان تاب
بود جان را عروسی لیک در خواب.