ریافه .
ریافت
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ریافت. [ ف َ ] ( ع اِمص ) ریافة. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به ریافة شود.
ریافة. [ ف َ ] ( ع اِمص ) علم الریافة؛علم استنباط آب است در زمینها بواسطه بعض امارات که دلالت بر وجود آب کند. ( از کشف الظنون ج 1 ص آخر ).
ریافة. [ ف َ ] ( ع اِمص ) علم الریافة؛علم استنباط آب است در زمینها بواسطه بعض امارات که دلالت بر وجود آب کند. ( از کشف الظنون ج 1 ص آخر ).
ریافت . [ ف َ ] (ع اِمص ) ریافة. (یادداشت مؤلف ). رجوع به ریافة شود.
کلمات دیگر: