عنبر غبار

با صفا و خوشبوی چنانکه غبار آن بوی عنبر دهد و صفت هوا باشد

عنبرغبار. [ عَم ْ ب َ غ ُ ] ( ص مرکب ) باصفا و خوشبوی چنانکه غبار آن بوی عنبر دهد، و صفت هوا باشد :
آسمان دیباسلب گشت و هوا عنبرغبار
گلستان زرین درخت و آدمی سیمین مکان.