( خلق آزار ) مردم آزار
خلق ازار
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( خلق آزار ) خلق آزار. [ خ َ ] ( نف مرکب ) مردم آزار. ( ناظم الاطباء ) :
پسندیده ست بخشایش ولیکن
منه بر ریش خلق آزار مرهم.
پسندیده ست بخشایش ولیکن
منه بر ریش خلق آزار مرهم.
سعدی ( گلستان ).
کلمات دیگر: