دل سیه

دل سیاه . سیه دل .

دل سیه. [ دِ ی َه ْ ] ( ص مرکب ) دل سیاه. سیه دل. سیاه دل. بددل. بدخواه. که دل از شفقت و مهربانی تهی دارد :
غلام همت دردی کشان یک رنگم
نه آن گروه که ازرق لباس و دل سیهند.دیده ام آن چشم دل سیه که تو داری
جانب هیچ آشنا نگاه ندارد.دلم ز نرگس ساقی امان نخواست بجان
چرا که شیوه آن ترک دل سیه دانست.