خلل دراوردن

( خلل در آوردن ) ایجاد خلل کردن ایجاد تباهی کردن

( خلل درآوردن ) خلل درآوردن. [ خ َ ل َ دَ وَ دَ ] ( مص مرکب ) ایجاد خلل کردن. ایجاد تباهی کردن : نه بسبب خلل درآوردن خلل درآورنده نه بهیچ چیزی از وجود که رخنه دراندازد. ( تاریخ قم ص 157 ).