کلمه جو
صفحه اصلی

دلامز

لغت نامه دهخدا

دلامز. [ دَ م ِ ] ( ع اِ ) ج ِ دُلامز. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به دلامز شود.

دلامز. [ دُ م ِ ] ( ع اِ ) شیطان. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || ( ص ) مرد توانا و دوربین. ( منتهی الارب ). قوی و نافذ. ( از اقرب الموارد ). || تابان بدن. ( منتهی الارب ). شخص براق. ( از اقرب الموارد ). || ماهر و حاذق : دلیل دلامز؛ راهنما و راهبر ماهر و حاذق. ( از اقرب الموارد ). ج ، دَلامز. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

دلامز. [ دَ م ِ ] (ع اِ) ج ِ دُلامز. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به دلامز شود.


دلامز. [ دُ م ِ ] (ع اِ) شیطان . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || (ص ) مرد توانا و دوربین . (منتهی الارب ). قوی و نافذ. (از اقرب الموارد). || تابان بدن . (منتهی الارب ). شخص براق . (از اقرب الموارد). || ماهر و حاذق : دلیل دلامز؛ راهنما و راهبر ماهر و حاذق . (از اقرب الموارد). ج ، دَلامز. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).



کلمات دیگر: