کلمه جو
صفحه اصلی

ششگلان

دانشنامه عمومی

مختصات: ۳۸°۰۴′۵۶٫۸″ شمالی ۴۶°۱۸′۲۹٫۶″ شرقی / ۳۸٫۰۸۲۴۴۴°شمالی ۴۶٫۳۰۸۲۲۲°شرقی / 38.082444; 46.308222
شِشْگِلانْ یکی از محله های تاریخی و اعیان نشین شهر تبریز است. این محله از سمت شمال به محلهٔ سرخاب، از سمت جنوب به محلهٔ خیابان و رودخانهٔ مهران رود، از سمت شرق به محله های پل سنگی و سیلاب و از سمت غرب به محله های سرخاب و حرم خانه محصور شده و حدود آن از پل قاری تا خیابان عباسی می باشد. محلهٔ ششگلان صاحب ۶ باب مسجد است که «مسجد امیر وزرا» از مهم ترین آن ها به شمار می رود. نام این محله در روضات الجنان و برخی از منابع قدیمی به صورت «شش گیلان» ذکر شده است. امروزه ششگلان خانه های تاریخی بسیاری را در خود جای داده و پیش تر نیز مراکزی نظیر تکیهٔ درویش لاغری، دارالمعلمین و دولتخانهٔ کهنه در این محله قرار گرفته بودند.
محلهٔ ششگلان در دورهٔ ایلخانان که شهر تبریز به پایتختی کشور منسوب شده بود، مرکز نشست فرماندار آذربایجان محسوب می شد. خانهٔ امیرنظام (موزهٔ قاجار) که در زمان ولی عهدی عباس میرزا بنا شده نیز در این محله قرار دارد.
نادر میرزا دربارهٔ ششگلان می نویسد:

پیشنهاد کاربران

ششگِلان. نام یکی از قدیمی ترین محله های شهر تبریز است. در دوران سلسلهٌ ایلخانیان، 1256 تا 1335 میلادی، که در مدتی از آن شهر تبریز پایتخت قلمرو پهناور ایلخانی می بود ( بعد از مراغه که در زمان هولاکوخان پایتخت می بود ) ، محلهٌ ششگلان مرکز نشست فرماندار آذربایجان بود. خانهٌ امیر نظام ( حسنعلی خان، امیر نظام گرّوسی ) که بعد از یک مرمت اساسی در بین سالهای 1372 و 1385 ه. ش. ، از سال 1385به موزهٌ قاجار تبریز مبدل گشته، واقع در این محله می باشد؛ این عمارت در دوران ولایتعهدیِ عباس میرزای قاجار ساخته شده است.

شاید نام نخست این بَرزَن تبریز شوشگلان بوده باشد گه شوش در زبان پارسی پهلوی به معنی نیک و خوب و گل به معنی گِل، و خمیرمایه است و شوشگیل یا شوشگِل به معنی نکوچهر و زیبا است که با افزودن پسوند" ان" برای نامیدن این بَرزَن به کار رفته است: بَرزَن یا کوی خوشگل ها. این نام باز هم چیمی ( دلیلی ) برای پارسی پهلوی بودن زبان کهن و تاریخی ( زبان مادری راستین ) این بخش از میهنمان است.


کلمات دیگر: