شفوف. [ ش ُ ] ( ع اِ ) ج ِ شِف و شَف . ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). ج ِ شف ، به معنی جامه تنک و پرده تنک. ( آنندراج ). و رجوع به شف شود.
شفوف. [ ش ُ ] ( ع مص ) مصدر به معنی شَفَف. ( ناظم الاطباء ). تنک گردیدن جامه چنانکه پیدا و آشکار شود آنچه در زیر وی است. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). تنک شدن جامه. ( تاج المصادر بیهقی ) ( المصادر زوزنی ). و رجوع به شفف شود. || لاغر و نزار گردیدن تن کسی. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). گداخته شدن تن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( المصادر زوزنی ).
شفوف. [ ش ُ ] ( ع مص ) مصدر به معنی شَفَف. ( ناظم الاطباء ). تنک گردیدن جامه چنانکه پیدا و آشکار شود آنچه در زیر وی است. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). تنک شدن جامه. ( تاج المصادر بیهقی ) ( المصادر زوزنی ). و رجوع به شفف شود. || لاغر و نزار گردیدن تن کسی. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). گداخته شدن تن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( المصادر زوزنی ).