خجی

جمع خجاه

خجی. [ خ َ جا ] ( ع مص ) شرمگین گشتن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). استحیاء. ( متن اللغة ) ( اقرب الموارد ). || خَجْی ؛ خاک برانگیختن در رفتن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ) ( متن اللغة ).

---

خجی. [ خ َ جا ] ( ع اِ ) ج ِ خجاة. منه : ما هو الا خجاة من الخجی ؛ نیست او مگر پلید و ناکس. ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

/Kheji/ خوب