کلمه جو
صفحه اصلی

خپ

فرهنگ فارسی

خاموشی یا امر به خاموشی

لغت نامه دهخدا

خپ. [ خ َ] ( اِ ) خاموشی. ( برهان قاطع ). صاحب آنندراج و انجمن آرای ناصری و ناظم الاطباء نیز آنرا خاموشی معنی کرده اند و ناظم الاطباء آنرا صفت آورده است :
گرشمس تبریزی مرا کردی اشارت گفتمی
ایندم چو تنگ آورده است خپ کردم از بیش و ز کم.
مولوی ( از فرهنگ جهانگیری ).
|| ( فعل امر ) امر به خاموشی. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ) ( انجمن آرای ناصری ). خاموش باش. دم مزن. ( ناظم الاطباء ). ساکت شو. دم فروبند. اسکت. صه :
فلک را دوش می گفتم که ما را
بجز آسایشی از تو طمع نی.
فلک چون این سخن بشنید گفتا
برو ابن یمین خپ باش یعنی.
ابن یمین ( از جهانگیری ).

فرهنگ عمید

خفه، ساکت: رو بگرداند به سوی دست چپ / در تبار و خویش گویندش که خپ (مولوی: ۴۱۹ ).

دانشنامه عمومی

خپ (به چکی: Cheb) یا اِگِر (به آلمانی: Eger) شهری است که هم اکنون در استان کارلووی واری در کشور جمهوری چک قرار دارد.
اِگر از سال ۱۹۳۸ تا ۱۹۴۵ یکی از شهرهای رایش سوم بود.
بیشتر جمعیت این شهر آلمانی زبان بودند که بعد از جنگ جهانی دوم پس از اشغال شهر توسط چک اسلاواکی، تمام مردم آلمانی زبان از شهر اخراج شدند و اموال آن ها غصب شد.

گویش مازنی

/Khap/ کوتاه - پهن و کوتاه

۱کوتاه ۲پهن و کوتاه


پیشنهاد کاربران

خپ خاموش به حالت خواب اصلا مخفف خواب است و در خراسان وقتی کسی میخواهد دزد بگیرد خود را که به خواب میزند میگویند خپ کرده که دزد بگیرد با این تفاصیل به احتمال بسیار قوی خواپ بوده و بعد از حمله عرب چون تلفظ پ ندارند خواب شده و لذا فکر کنم ما در پارسی اصلا ب نداشته ایم چون در تلفظ ب مشکل داریم مثل اینکه اکبر را اکپر میگوییم

خپ خپو برو یعتی سینه خیز بی صدا مثل خوابیده ها برو


کلمات دیگر: